Basistechnieken tekenen seizoen 2017

January 14, 2018 | Author: Anonymous | Category: Geschiedenis, Oudheid, Oude Egypte
Share Embed Donate


Short Description

Download Basistechnieken tekenen seizoen 2017...

Description

Basistechnieken tekenen seizoen 2017-2018 In september beginnen we weer met perspectivisch schetsen en het tekenen van voorwerpen en architectuur met verschillende materialen. De onderwerpen komen, als het zo uitkomt, uit eigen omgeving of uit die enorme bron van beeldende kunst, die maar niet schijnt op te drogen. We werken naar de visuele waarneming en naar plaatmateriaal, de combinaties zijn natuurlijk talrijk. In januari is de menselijke figuur weer het hoofdonderwerp. Een keer in de maand zorgen we weer voor een model, alles is mogelijk. Dit rooster is echter niet bindend, we houden ook in de gaten wat er aan actuele tentoonstellingen plaatsvinden om daar eventuele onderwerpen uit te halen. Ach....wat is er binnen ons vakgebied niet allemaal mogelijk? Kortom....we maken er weer een mooi seizoen van. SEP ‘Schat van beitel en penseel’ Dit is de titel van het boekje wat je als bezoeker kunt kopen als je het paleis op de Dam bezoekt. Na de vrede van Munster (tachtigjarige oorlog) in 1648 nam de welvaart in Nederland enorm toe. De gouden eeuw, bekend door de schilder - en beeldhouwkunst, de architectuur en de uit de hand gelopen tulpenhandel. Het ongebreidelde optimisme van de jonge republiek resulteerde in dit majestueuze gebouw dat het oude Gotische stadhuis van Amsterdam moest vervangen. Vierentwintig jaar later, in 1672, ondernamen onze jaloerse buren: Engeland, Frankrijk en Duitsland een agressieve poging om een graantje mee te pikken van deze welvaart. Gelukkig bestond er nog geen zware artillerie en werd er niet veel verwoest. Het paleis op de Dam is het meest classicistische gebouw van Nederland. Jacob van Campen, de architect, heeft zich destijds laten inspireren door de ruïnes van de regeringsgebouwen en de tempels op het Forum Romanum en de Capitolijn. De gemeente Amsterdam wil in 2020 de inwijding van het nieuwe stadhuis in 1655 nog eens dunnetjes overdoen. Als aandenken wil zij een bundel uitgeven met afbeeldingen van het Paleis, gemaakt door de plaatselijke kunstenaars. Als bron worden foto’s van de huidige staat en de originele bouwtekeningen gebruikt. Tekeningen van het exterieur en het interieur, het liefst in perspectief worden zeer op prijs gesteld. Materiaal: potlood en pen, gewassen inkt. Laatste woensdag: stilleven met speelgoed. OKT De landschappen van Carlijn Mens en de “Paesaggio’s” van Morandi. De Nederlandse kunstenares Carlijn Mens (1972) trekt met grote vellen papier de natuur in. Zij legt het papier, op een plek met veel slagschaduwen van bomen en andere vegetatie, op de grond en maakt krijttekeningen van de slagschaduwen op het papier. Door steeds van locatie te veranderen krijgen de tekeningen een organische structuur. In het atelier worden de tekeningen verder uitgewerkt. De Italiaanse kunstenaar Morandi (1890-1964) werd bekend door zijn verstilde stillevens. Zijn landschappen, getekend met pen in kruisarceringen, leveren eveneens een zeer verstild resultaat op. Materiaal: houtskool, krijt, pen en inkt. Laatste woensdag: stilleven met organische vormen.

NOV / DEC Renaissance theaters, papieren theaters en de vensters van Alex Dordoy. Theater is het gevaarlijkste onderdeel van de kunsten. Theater kan revoluties veroorzaken, enorme verschuivingen in sociale en religieuze samenlevingen teweeg brengen. Theater is kritisch, opruiend en soms ondoorgrondelijk, daarom zijn er in de Oosterse en Westerse theatergeschiedenis ook perioden waarin het theater verboden werd. In India voor meer dan twee eeuwen, in Engeland ongeveer twintig jaar tijdens de Elizabethaanse periode en in Amerika door de “Founding Fathers” in alle Noordelijke Staten tot na de onafhankelijkheidsoorlog. Sovjet Rusland..... natuurlijk ook een mooi voorbeeld, de volgende boycot vind waarschijnlijk in Turkije plaats. Theater is een uitstekend middel om op een groteske manier het reilen en zeilen van de samenleving weer te geven. Theater ontstaat in de 10e eeuw voor Christus. In Azie als ritueel dansdrama in de tempels. In Egypte eveneens als dansdrama. Tijdens oogstfeesten wordt het dansdrama geïntroduceerd in Griekenland, waar het uitgroeit tot de oorsprong van het westerse theater in zijn huidige vorm. Stukken van de Griekse en Romeinse schrijvers worden nog steeds opgevoerd. Het renaissance theater; ‘Olimpico’ in Vicenza is een verkleinde uitgave van het Romeinse theater uit de oudheid. Met een aantal perspectivische trucs wordt er in de ‘Frons scenae’ een suggestie gegeven van enorme ruimte. Papieren theaters raken in zwang aan het eind van de 17e eeuw. Talloze voorbeelden waren als bouwplaat verkrijgbaar. Parallel aan de technische snufjes, die in het echte theater werden gebruikt, liep de ontwikkeling van dit speelgoed. De grote schilderijen van de Vlaamse kunstenaar Alex Dordoy zijn letterlijk vensters op de wereld. In horizontale en verticale overlappende vlakken componeert hij zijn doorkijk (jes?) Materiaal: Potlood, kleurpotlood en gekleurd krijt. Laatste woensdag: stilleven met lege schilderijlijsten. JAN Egypte, Ucello en Haring. Deze ver uitelkaar liggende perioden hebben een ding met elkaar gemeen; een schematische voorstelling van het menselijk lichaam, dat voor iedere beschouwer begrijpelijk is. Anatomisch gezien zijn de afbeeldingen van het Oude t/m het Nieuwe Rijk in Egypte volkomen onhaalbaar. Het is een schematische voorstelling, gebaseerd op de maten uit de bouwwereld, de duim, de el, de hand, de voet. Het meest duidelijke aanzicht werd weergegeven, het hoofd van opzij, de borst van voren, de hand palmair, de benen en de voet van opzij, boven en onderarm van voren. Op deze wijze werd een acceptabele canon gevonden voor de weergave van het menselijk lichaam. De Italiaanse kunstenaar Paolo Ucello (1397-1475) leverde baanbrekend werk aan de perspectivische weergave op het platte vlak. Zijn bron lag bij de Griekse wiskundige Euclides, wiens meetkundige constructie en het daaruit voortvloeiende éénpuntsperspectief de mogelijkheid in zich had architectuur realistisch weer te geven. De verhoudingsmatrix van de Gulden Snede was ook al bekend bij de Grieken. Ucello heeft er zijn levenswerk van gemaakt. Zijn grote fresco’s van de verschillende veldslagen, met name de slag om Romano, waarbij hij zijn kundigheid ruimschoots

laat zien, zijn niet echt realistisch. Zijn figuren, mens en dier, blijven een beetje hangen in de sfeer van een geconstrueerd poppentheater. “Che questione dolce é la questione della prospectiva’ De mensuitbeelding van Keith Haring (1958-1990) wijken niet veel af van de vorige. Hij heeft een schematisch beeld gevonden dat op een overtuigende manier de mens van de twintigste eeuw weergeeft. Neurotische poppetjes omgeven door de elektronische zegeningen van de 20e eeuw. Keith Haring gebruikte ronde kwasten en tekende met viltstift. De lijnvoering is daardoor emotieloos en keihard. Materiaal: Potlood, krijt, kleurpotlood, papier voor sjablonen, mesje. Laatste woensdag; modeltekenen. FEB Giacometti en Anthony Gormly In het Rietveldpaviljoen van het Kröller Muller museum staan verschillende lopende mensen van de Zwitserse beeldhouwer en schilder Giacometti (1901-!966) . De beelden hebben een zeer subtiele bouw. Weinig anatomische details, ze lijken op hun eigen schaduw. Door zijn contacten met de Surrealisten, Dali, Miro, Breton en ernst werd hij betrokken bij hun weergave van het menselijk lichaam. Het dunne touwtjesspringende meisje van Dali en de langgerekte schaduwen van de Chirico. Zijn tekeningen zijn minder bekend, maar niettemin erg boeiend. Wat hij schrijvenderwijs aan grafische sporen produceert binnen de magere, bijna eendimensionale koppen en lijven is zeer fascinerend. Anthony Gormly (1950) een Britse beeldhouwer geeft zijn werk op dezelfde manier weer als Giacometti, alleen met meer volume en anatomie, ruimtelijke grafiek. Zijn bekendste werk is de: ‘Angel of the North’. Dit immense beeld staat op de grens van Engeland en Schotland op een heuvel bij New Castle. En natuurlijk “Exposure” bij Flevoland. Aangeduid met het koosnaampje: “De schijtende Hollander.” Materiaal: balpen of fineliner. Laatste woensdag: portret tekenen MRT Emblemata. “Honderd verbeeldingen van ambachten” door Johannes en Caspaares Luijken 1694. Losbandigheid en overvloed, rijkdom en overdaad in de 17e eeuw moest bestreden worden met stichtelijke lectuur. Talloze spreekwoorden en zegswijzen, vooral tot lering en minder tot vermaak, werden getekend, beschreven gedrukt en verspreid. Heeft het Nederlandse volk hier iets geleerd, de vraag blijft onbeantwoord. Volgens een Engelse toerist, die in de 17e eeuw Amsterdam bezocht, was het Nederlandse volk decadent en onbehouwen. De talloze bordelen en kroegen waren daar een voorbeeld van. Wanneer de Hollanders werden bedreigd, werden letterlijk alle menselijke sluizen open getrokken, die van het onderlichaam incluis. Talloze prenten verbeelden het schandelijk gedrag van de Hollanders, een stichtelijk offensief was noodzakelijk. Materiaal: potlood, pen en inkt. Laatste woensdag; modeltekenen.

APR Magdalena Abakanowicz, de geweven mens. Deze Poolse kunstenares (1930-2017) vestigde haar naam met enorme gouaches op papier en karton. Later werd haar materiaalkeuze uitgebreid met sisal, hennep en harssoorten. Zij weefde en knoopte enorme omgevingen van dit materiaal. In de jaren zeventig begon zij met het maken van koppen en menselijke lichamen, soms hele legers van staande, zittende en lopende figuren al of niet uitgehold. In de jaren tachtig en negentig werden brons en andere metalen aan haar werk toegevoegd evenals hout steen en klei. Naast haar werk als beeldend kunstenaar werkte zij, van 1965 tot 1990, als professor op de academie van Poznan. Zij regelt haar tentoonstellingen helemaal zelf met behulp van een assistent en haar man. Toen in 1982 de noodtoestand in Polen werd afgekondigd en de grenzen werden gesloten, mocht zij als enige naar het westen om haar exposities te regelen. Ondanks de jarenlange censuur van het communistische regime kon zij zonder enige belemmering haar eigen weg volgen. Haar werk is erg confronterend en vooral groot. Materiaal: Krijt, papier, schaar en lijm. Laatste woensdag: modeltekenen. MEI JUN Honert, David en Hals. De Duitse kunstenaar Martin Honert maakt veel autobiografisch werk. Zijn opstellingen zijn tot in ieder detail uitgewerkt. Hij gebruikt voorbeelden uit zijn eigen jeugdcultuur die hij tot verstilde tableaus opstelt. Zijn werk roept een bevreemde sfeer op, dezelfde sfeer die men aantrof in de hyperrealistische beelden van de Amerikaan Duane Hanson in de jaren zeventig van de vorige eeuw. In het werk van deze twee kunstenaars is niets heroïsch of idealistisch te bespeuren integendeel, het is, door zijn realistische weergave eerder afstandelijk. De twee volgende kunstenaars vielen op door hun gigantische schilderijen van helden, heersers en de gegoede burgerij. Jean Jacques Louis David wordt wel de schilder van de revolutie genoemd. Zijn grote voorbeeld is Poussin, de schilder van klassieke thema’s in een streng-realistische stijl. David wordt de hofschilder van Napoleon, zijn meesterwerk, de kroning van Napoleon, is een knap staaltje van figuurcompositie. Door de handel werd de republiek der Nederlanden zeer rijk, deze rijkdom uitte zich in een gevoel van nationale trots, dat tot uiting kwam in de literatuur, de wetenschap en de kunst. De markt voor schilderijen was enorm. Het landschap, pronkstillevens, portretten en schutterstukken vertegenwoordigden het superieure gevoel van de zeevarende natie. De Haarlemse schilder Frans Hals en zijn kompanen schilderden talrijke gezelschappen, die door hun kleding, houding en....eetgewoonten, deze rijkdom op een niet te verstane autoritaire wijze uitstraalden. Materiaal: vrije keuze. Laatste woensdag: modeltekenen. Succes! André

View more...

Comments

Copyright � 2017 NANOPDF Inc.
SUPPORT NANOPDF