EILANDSRAAD VAN HET EILANDGEBIED CURAÇAO 1994, No. 40

EILANDSRAAD VAN HET EILANDGEBIED CURAÇAO 1994, No. 40 Eilandsverordening houdende regelen ter voorkoming en beperking van gevaar, schade of hinder aan het milieu door milieubelastende aktiviteiten of handelingen (Hinderverordening Curaçao 1994). DE EILANDSRAAD VAN HET EILANDGEBIED CURAÇAO, Overwegende dat het wenselijk is, ter vervanging van de Hindereilandsverordening Curaçao (A.B. 1953, no. 21) regelen te stellen ter voorkoming en beperking van gevaar, schade of hinder aan het milieu en ter bescherming van het milieu tegen de gevolgen van aktiviteiten of handelingen die het milieu kunnen belasten; BESLUIT: vast te stellen de volgende eilandsverordening:

Begripsomschrijvingen 
 
 



 


Aanwijzing van aktiviteiten c.q. inrichtingen 
 
 
 
 
 
 
 Rechtspersonen,vennootscha ppen, enige andere verenigingen van personen 
 
 
 
 
 
 
 


HOOFDSTUK I Algemene bepalingen Artikel 1 
 1. In deze eilandsverordening wordt verstaan onder: 
 a. "milieubelastende aktiviteiten": elke door de mens ondernomen aktiviteit of handeling die, al dan niet gebonden aan een vaste plaats, een bedrijfsmatig karakter heeft of als zodanig kan worden aangemerkt, ten gevolge waarvan gevaar, schade of hinder aan het milieu kan ontstaan; 
 b. "inrichting": elke categorie milieubelastende aktiviteiten welke binnen een zekere begrenzing plegen te worden verricht. 
 2. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, worden deze inrichtingen en andere milieubelastende aktiviteiten aangewezen. 
 3. Bij de aanwijzing van inrichtingen krachtens het tweede lid worden als één inrichting beschouwd de tot eenzelfde onderneming of instelling behorende

installaties die onderling technische, organisatorische of functionele bindingen hebben en in elkaars onmiddellijke nabijheid zijn gelegen. Verbodsbepalingen; Het Bestuurscollege kan nadere regels stellen met betrekking tot vergunningsplicht 
 
 
 hetgeen in deze eilandsverordening onder inrichting wordt verstaan. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Artikel 2 
 Indien bij of krachtens enige bepaling van deze eilandsverordening een ver-plichting wordt opgelegd of een Vrijstelling vergunningsplicht bevoegdheid wordt gegeven aan een rechtspersoon, een 
 
 
 
 
 
 
 
 vennootschap of enige andere vereniging van personen, rust de 
 
 
 
 
 verplichting op respectievelijk is de bevoegdheid tevens gegeven aan de bestuurders van de rechtspersoon, de vennootschap of de Kennisgevingsplicht 
 
 vereniging van personen. 
 
 
 
 








HOOFDSTUK II Vergunningen Vergunningverlenend gezag 
 
 AFDELING 1 Algemeen Verzoek om vergunning 
 
 
 
 Revisievergunning 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Adviseurs 





Ontvankelijkheid 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 



 
 



 
 









 



 
 
 



 
 
 



 
 
 


Artikel 3 
 1. Het is verboden zonder vergunning van het Bestuurscollege de in artikel 1 lid 2 bedoelde milieubelastende aktiviteiten aan te vangen, uit te voeren, uit te breiden of te wijzigen, dan wel, wanneer deze aktiviteiten inrichtingen betreffen, deze op te richten, in werking te hebben, uit te breiden of te wijzigen. 
 2. Het is verboden zonder vergunning van het Bestuurscollege de gebezigde werkwijzen in het kader van de in het eerste lid bedoelde aktiviteiten te veranderen. 
 3. Een vergunning als bedoeld in het eerste en tweede lid is niet vereist voor uitbreidingen en wijzigingen van een aktiviteit of voor veranderingen van binnen het kader van een aktiviteit gebezigde werkwijzen waarvan rede-lijker-wijs moet worden aangenomen dat zij geen gevolgen dan wel uitsluitend gunstige gevolgen zullen hebben voor de belasting van het milieu ten






















Ontwerpbeschikking 
 



 


Publikatie en inzagelegging 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


ter 
 
 
 
 
 
 


gevolge van die aktiviteit. 
 Een maand voordat bedoelde uitbreidingen en wijzigingen van een aktiviteit of veranderingen van werkwijzen plaatsvinden, dient het Bestuurscollege daarvan in kennis te worden gesteld.

Artikel 4 
 1. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, kan worden bepaald dat het in artikel 3, eerste en tweede lid, vervatte verbod niet geldt voor: 
 a. aangewezen categorieën van aktiviteiten; 
 b. aangewezen categorieën van wijzigingen of uitbreidingen van aktiviteiten; 
 c. aangewezen veranderingen van in het kader van aktiviteiten gebezigde werkwijzen. 
 2. Bij het in het eerste lid genoemde eilandsbesluit kunnen regelen worden gesteld in het belang van de bescherming van het milieu. 
 3. Het in het eerste lid bedoelde eilandsbesluit kan tevens de verplichting inhouden te Bezwaren 
 voldoen aan door het Bestuurscollege aan de vergunninghouder gestelde nadere eisen omtrent de onderwerpen die in het Geheimhouding gegevens 
 eilandsbesluit zijn geregeld. 
 4. Indien toepassing is gegeven aan 
 het eerste lid stelt de vergunninghouder het Bestuurscollege vooraf Criteria voor de beoordeling in kennis van een zodanig aanvangen, wijzigen, uitbreiden of veranderen van werkwijze. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 AFDELING 2 Beschikkingen op verzoek om een vergunning Termijn voor het nemen van de beslissing; inhoud van het Artikel 5 
 Vergunningen als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, worden door of namens het Bestuurscollege verleend. besluit; verdaging 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Artikel 6 
 1. Het verzoek om vergunning wordt gericht tot het 
 
 
 
 
 
 
 
 Bestuurscollege. 
 2. Bij het verzoek om vergunning moeten de 
 
 
 
 
 
 
 
 bescheiden worden over-gelegd die bij eilandsbesluit, houdende 
 


Weigering van de vergunning algemene maatregelen, worden voor--geschreven. 
 
 
 
 
 Artikel 7 
 1. Wanneer een verzoek om vergunning wordt ingediend Tenaamstelling van de voor de uitbreiding of de wijziging van een aktiviteit waarvoor reeds vergunning deel uitmakende een of meer vergunningen werden verleend, dan wel voor de stukken 
 
 
 
 
 
 verandering van een in het kader van een zodanige aktiviteit 
 gebezigde werkwijze kan het Bestuurscollege eisen dat door de betrokkene een verzoek wordt in-ge-diend voor een nieuwe, de Vergunning met voor- gehele aktiviteit omvattende vergunning. 
 2. Indien aan deze eis, schriften; nadere eisen 
 die schriftelijk ter kennis van de betrokkene wordt gebracht, niet 
 
 
 
 
 
 
 
 binnen een door het Bestuurscollege te stellen termijn wordt voldaan, 
 
 
 
 
 
 
 
 verklaart het Bestuurscollege de verzoeker niet-ontvankelijk in zijn 
 
 
 
 
 
 
 
 verzoek. 
 3. De nieuwe, de gehele aktiviteit omvattende vergunning 
 
 
 
 
 
 
 
 mag het bedrijven van de aktiviteit, voor zover deze reeds door een 
 of meer oudere vergunningen was toegestaan, niet onmogelijk maken of onnodig beperken. 
 4. Wanneer de nieuwe vergunning Vergunning voor bepaalde onherroepelijk is geworden, vervallen alle voorafgaande op de tijd 
 
 
 
 
 
 
 aktiviteit betrekking hebbende vergunningen. 
 
 
 
 
 
 Toevoegen, wijzigen, intrekken van voorschriften 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Artikel 8 
 1. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, worden de diensten aangewezen die in de gelegenheid moeten worden gesteld om advies uit te brengen over het verzoek om vergunning. 
 2. In het in het eerste lid bedoelde eilandsbesluit worden voorts regels gesteld omtrent de wijze waarop en de termijnen waarbinnen de advisering moet plaatsvinden.

Artikel 9 
 1. Het Bestuurscollege beslist binnen een maand na de datum van ontvangst van het verzoek over de ontvankelijkheid van Sanering door intrekking van het verzoek. 
 2. Het Bestuurscollege verklaart het verzoek om de vergunning 
 
 
 
 vergunning niet-ontvankelijk in geval van: 
 a. onvolledigheid van de





 



 



 



 



 



 



 


Beschikking tot intrekking of weigering tot intrekking 
 
 
 
 
 
 
 
 Vervallen der vergunning 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Kennisgeving van beëindiging van milieubelastende aktiviteiten 
 
 
 
 
 Milieueffectrapportage 
 
 
 
 
 
 
 
 
 



 
 


Ontheffing voor het maken van een milieu-effectrapport 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Financiële 
 
 
 
 
 
 
 
 


zekerheid 
 
 
 
 
 
 
 
 



 
 
 



 
 
 


in artikel 6, tweede lid, bedoelde gegevens; 
 b. strijd met de voorschriften van een verkavelingsplan, als bedoeld in de artikelen 33 tot en met 40 en 43 van de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Curaçao (A.B. 1980 no.6); 
 c. strijd met een ontwikkelingsplan, al dan niet met bestemmingsvoorschriften, of met een voorbereidingsbesluit als bedoeld in hoofdstukken II en III van de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Curaçao (A.B. 1980 no. 6); 
 d. strijd met enige wettelijke bepaling. 
 3. Niet-ontvankelijkheid ten gevolge van het verstrekken van on-volledige gegevens kan achterwege blijven indien naar het oordeel van het Bestuurscollege de verstrekte gegevens het ondanks hun onvolledigheid mogelijk maken te beoordelen of de aangevraagde beschikking al dan niet kan worden gegeven. 
 4. Wanneer met toepassing van het derde lid niet-ontvankelijkverklaring achterwege blijft, kan binnen een maand na de datum van ontvangst van het verzoek door of vanwege het Bestuurscollege een termijn worden gesteld waarbinnen de ontbrekende gegevens alsnog moeten worden verstrekt. 
 5. Indien de verzoeker de ontbrekende gegevens niet binnen de daarvoor gestelde termijn verstrekt, kan hij alsnog op de in het tweede lid sub a bedoelde grond niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn verzoek. 
 6. Een beschikking waarbij een verzoek niet-ontvankelijk wordt verklaard, is gemotiveerd. Een afschrift van de beschikking wordt aan de verzoeker en de betrokken diensten als bedoeld in artikel 8, eerste lid, toegezonden. 
 7. Indien de verzoeker in zijn verzoek niet-ontvankelijk is verklaard, blijft het verzoek buiten behandeling, tenzij de beschikking tot nietontvankelijkverklaring in beroep is vernietigd. Artikel 10 
 Het Bestuurscollege stelt zo spoedig mogelijk het










Stopzetting 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

















ontwerp van de beschikking op.

Artikel 11 
 1. Het Bestuurscollege zendt, tenzij toepassing is gegeven aan artikel 16, tweede lid, uiterlijk drie maanden na de datum van ontvangst van het verzoek een exemplaar van het ontwerp van de beschikking aan de verzoeker en de betrokken overheidsorganen. 
 2. Het Bestuurscollege maakt uiterlijk twee weken na de in het eerste lid bedoelde toezending het verzoek om vergunning, de naar aanleiding van dit verzoek uitgebrachte Bestuursdwang 
 
 
 
 adviezen, het ontwerp van de beschikking en de daar-aan te 
 
 
 
 
 
 
 
 verbinden voorschriften gelijktijdig bekend door: 
 a. kennisgeving in tenminste een in het Nederlands en een in het Papiamentu Dwangsom 
 
 
 
 
 verschijnend dag- of nieuwsblad dat in het eilandgebied wordt 
 
 
 
 
 
 
 
 verspreid; 
 b. terinzagelegging van het verzoek, van de in artikel 6, 
 
 
 
 tweede lid, bedoelde bescheiden en van het ontwerp van de door het Beschikkingen waartegen Bestuurscollege te nemen beschikking en de daaraan te verbinden beroep kan worden ingesteld voorschriften voor een ieder op het bestuurskantoor van het eilandgebied gedurende een maand. 
 3. De verzoeker is verplicht 
 
 
 
 
 
 
 
 het verzoek om vergunning bekend te maken op het terrein of aan 
 
 
 
 
 
 
 
 het gebouw waar de milieubelastende aktiviteit zal worden verricht. 
 
 
 
 
 
 
 
 Hij neemt daarbij de aanwijzingen gegeven door of vanwege het 
 
 
 
 
 
 
 
 Bestuurscollege in acht. 
 4. De kosten van de bekendmaking zijn 
 
 
 
 
 
 voor rekening van de verzoeker. Beroepsinstanties en Artikel 12 
 In de kennisgeving als bedoeld in artikel 11, tweede lid, 
 beroepsgerechtigden 
 sub a, wordt tenminste vermeld: 
 a. de zakelijke inhoud van het 
 
 
 
 verzoek; 
 b. het tijdstip waarop en de plaats waar een afschrift van Termijn voor indiening het verzoek ter inzage wordt gelegd; 
 c. de termijn waarbinnen door een ieder bezwaar bij het Bestuurscollege kan worden ingebracht beroepschrift 
 
 
 
 tegen het geven van de verzochte vergunning; 
 d. dat 
 
 
 
 
 



 
 
 
 
 



 
 
 
 
 



 
 
 
 
 



 
 
 
 
 


overeenkomstig artikel 14, tweede lid, degene die een be-zwaarschrift indient, kan verzoeken zijn persoonlijke gegevens niet bekend Onherroepelijkheid; terstond te maken. van kracht verklaren 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Artikel 13 
 Indien in een stuk dat ingevolge deze 
 eilandsverordening ter inzage wordt gelegd, gegevens voorkomen of uit zodanig stuk gegevens kunnen worden afgeleid waarvan de Toezicht op de naleving; geheimhouding gerechtvaardigd is, kan het Bestuurscollege op een bevoegdheden 
 
 
 
 daartoe strekkend schriftelijk verzoek van de aanvrager toestaan dat 
 
 
 
 
 
 
 
 deze ten behoeve van de bekendmaking een door het 
 
 
 
 
 
 
 
 Bestuurscollege goedgekeurde tweede tekst overlegt waarin die 
 
 
 
 gegevens niet voorkomen, onderscheidenlijk waaruit ze niet kunnen worden afgeleid. Het Bestuurscollege maakt van deze bevoegdheid Plicht tot medewerking 
 slechts gebruik met betrekking tot bedrijfsgeheimen en 
 
 
 beveiligingsgegevens. 





Plicht tot geheimhouding 
 
 
 


Artikel 14 
 1. Gedurende de in artikel 11, tweede lid, sub b, bedoelde termijn kan een ieder bezwaren tegen het verlenen van de Binnentreden van woningen aangevraagde vergunning inbrengen bij het Bestuurscollege. 
 2. De persoonlijke gegevens van degene die een bezwaarschrift heeft en bedrijven 
 
 
 
 
 ingediend worden, indien deze daarom verzoekt, niet bekend 
 
 
 
 
 
 
 
 gemaakt. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Artikel 15 
 Het Bestuurscollege betrekt bij de beslissing op het verzoek om vergunning in ieder geval: 
 a. de bestaande toestand Strafsancties 
 
 
 
 van het milieu, voor zover de aktiviteit daarvoor gevolgen kan 
 
 
 
 
 
 
 
 hebben; 
 b. de gevolgen voor het milieu, die de aktiviteit kan 
 
 
 
 
 
 
 
 veroorzaken; 
 c. de redelijkerwijs te verwachten ontwikkelingen die 
 
 
 
 van belang zijn met het oog op de bescherming van het milieu met betrekking tot de aktiviteit; 
 d. de effecten van milieubelastende Strafsancties 
 
 
 























Misdrijven, overtredingen 
 
 
 
 
 
 
 


aktiviteiten die reeds in het vestigings- en operatiegebied plaatsvinden. Artikel 16 
 1. Het Bestuurscollege beschikt zo spoedig mogelijk doch uiterlijk binnen zes maanden op het verzoek om vergunning. 
 De beschikking vermeldt hetgeen is overwogen omtrent de ingebrachte bezwaren en vermeldt de gronden waarop zij is gegeven. 
 2. De in het eerste lid vermelde termijn kan door het Bestuurscollege binnen een maand na de datum van ontvangst van het verzoek om vergunning worden verlengd bij een met redenen omklede beschikking met een daarbij te bepalen termijn, indien het verzoek een zeer ingewikkeld onderwerp betreft. Artikel 17 
 1. Het Bestuurscollege zendt een exemplaar van de in artikel 16, eerste lid, bedoelde beschikking aan de verzoeker en deelt hem mede binnen welke termijn hij tegen de beschikking beroep kan instellen. 
 2. Uiterlijk twee weken na de in het eerste lid bedoelde toezending wordt door het Bestuurscollege de beschikking bekendgemaakt door: 
 a. terinzagelegging van een afschrift van de beschikking op het bestuurskantoor; 
 b. kennisgeving van de beschikking aan degenen die bezwaren hebben ingediend. 
 3. Bij de kennisgeving, bedoeld in het tweede lid, onder b wordt tevens vermeld: 
 a. het tijdstip waarop een afschrift van de beschikking ter inzage is gelegd, alsmede de uren waarop en de plaats waar dit ter inzage ligt; 
 b. wie beroep tegen de beschikking kunnen instellen bij de Eilandsraad en de termijn waarbinnen het beroep moet worden ingesteld. 
 4. Aan belanghebbenden wordt op verzoek een afschrift van de beschikking afgegeven tegen betaling van de kosten. 
 5. Artikel 13 is van overeenkomstige toepassing op de exemplaren van

de beschikking waarvan derden mogen kennisnemen. Artikel 18 
 1. De vergunning kan slechts worden geweigerd in het belang van de bescherming van het milieu. 
 2. De vergunning wordt in ieder geval geweigerd indien verlening daarvan niet in overeenstemming zou zijn met hetgeen overeenkomstig artikel 15, door het Bestuurscollege in acht moet worden genomen. Artikel 19 
 1. Wanneer een vergunning wordt verleend, geldt zij zowel voor de vergunninghouder als voor zijn rechtsverkrijgenden. 
 2. Zowel de rechtsverkrijgende als zijn rechtsvoorganger stellen het Bestuurs-college onverwijld in kennis van elke wijziging in de tenaamstelling van de vergunning. 
 3. Aan het voor de verzoeker bestemde afschrift van de vergunning wordt een afschrift gehecht van elk der in artikel 6 bedoelde bescheiden. Artikel 20 
 1. Aan de vergunning worden voorschriften verbonden die nodig zijn in het belang van de bescherming van het milieu. De voorschriften kunnen inhouden: 
 a. de verplichting om de aangegeven middelen ter voorkoming of beperking van belasting van het milieu aan te wenden; 
 b. de verplichting om met middelen ter keuze van de vergunninghouder de aangegeven doeleinden te verwezenlijken ter behartiging van het in de aanhef bedoelde belang. 
 2. Aan de vergunning kunnen tevens voorschriften worden verbonden, in-houdende: 
 a. de verplichting metingen op een bij het voorschrift aangegeven wijze te verrichten ter bepaling van de mate van gevaar, schade of hinder ten gevolge van milieubelastende aktiviteiten; 
 b. de verplichting om de uitkomsten van de onder a vermelde metingen ter beschikking te stellen van de bij het voorschrift aan te wijzen overheidsdiensten. 
 3. Bij eilandsbesluit,

houdende algemene maatregelen, kunnen regelen worden gesteld omtrent de wijze waarop aan de in het tweede lid, sub a en b, bedoelde verplichtingen moet worden voldaan alsmede omtrent de vergoeding van het deel van de daaruit voor de vergunninghouder voortvloeiende kosten dat redelijkerwijs niet of niet geheel te zijnen laste behoort te blijven. 
 4. De aan de vergunning verbonden voorschriften kunnen de verplichting inhouden te voldoen aan nadere eisen die door de in de vergunning aan te wijzen overheidsdiensten worden gesteld. In de beschikking waarbij zodanige eisen worden gesteld of gewijzigd, wordt tevens een termijn vastgesteld waarbinnen aan de nadere eisen moet zijn voldaan. 
 5. Aan de vergunning kan voorts het voorschrift worden verbonden dat de vergunninghouder verplicht is aan alle in zijn bedrijf werkzame personen een schriftelijke instructie te verstrekken ter vermijding van gedragingen hunnerzijds die tot gevolg kunnen hebben dat de vergunninghouder de milieubelastende aktiviteit aanvangt of uitvoert anders dan over-een-komstig de vergunning of dat de aan de vergunning verbonden voor-schriften worden overtreden. Artikel 21 
 Indien over de te verwachten belasting van het milieu van een voorgenomen bedrijfsmatige aktiviteit of een voorgenomen verandering van een gebezigde werkwijze niet met voldoende zekerheid kan worden geoordeeld of indien uit de aard van de aktiviteit het tijdelijk karakter ervan voortvloeit dan wel indien het verzoek om vergunning daartoe strekt, kan het Bestuurscollege de vergunning verlenen voor een bepaalde termijn. 
 Het Bestuurscollege kan deze termijn ambtshalve dan wel op verzoek van de vergunninghouder verlengen. 
 De termijn kan, al dan niet verlengd, de duur van vijf jaren niet te boven gaan.

AFDELING 3 Wijziging of intrekking van vergunning Artikel 22 
 1. Het Bestuurscollege kan bij een met redenen omklede beschikking en met inachtneming van het bepaalde in de artikelen 23, 24 en 25: 
 a. aan een vergunning alsnog voorschriften verbinden of nieuwe voor-schriften toevoegen; 
 b. de aan de vergunning verbonden voorschriften wijzigen of intrekken. 
 2. De beschikkingen bedoeld in het eerste lid, kunnen ambtshalve dan wel op verzoek van een belanghebbende, niet zijnde de vergunninghouder, worden genomen in het belang van de bescherming van het milieu. In de beschikking wordt een termijn van ten hoogste een jaar gesteld waarbinnen aan de opgelegde vergunningvoorschriften moet zijn voldaan. De beschik-king bepaalt tevens het tijdstip waarop de maatregel van kracht wordt. 
 3. Een beschikking als bedoeld in het eerste lid wordt op verzoek van de vergunninghouder slechts genomen indien het belang van bescherming van het milieu zich daartegen niet verzet. Artikel 23 
 Indien het Bestuurscollege voornemens is toepassing te geven aan artikel 22, eerste lid, geeft het van dat voornemen schriftelijk kennis aan degene tot wie de te geven beschikking zal zijn gericht, onder vermelding van tenminste een korte redengeving en van de zakelijke inhoud van de voorgenomen toepassing van bedoelde bepaling. Artikel 24 
 De beschikkingen bedoeld in artikel 22, eerste lid, worden na de schriftelijke kennisgeving van het voornemen zo spoedig mogelijk gegeven met inachtne-ming van een termijn van een maand.

Artikel 25 
 1. Het Bestuurscollege zendt een exemplaar van de beschikking aan degene tot wie deze is gericht. 
 2. Uiterlijk twee weken na de in het eerste lid bedoelde toezending maakt het Bestuurscollege de beschikking bekend door: 
 a. terinzagelegging van een afschrift van de beschikking op het bestuurskantoor en een of meer andere, nader te bepalen plaatsen; 
 b. kennisgeving van de beschikking aan degenen die bezwaren hebben ingebracht tegen het verlenen van de vergunning. Artikel 26 
 1. Het Bestuurscollege kan een vergunning ambtshalve of op verzoek van een belanghebbende geheel of gedeeltelijk intrekken indien ten gevolge van een milieubelastende aktiviteit in ontoelaatbare mate het milieu wordt belast en wijziging of aanvulling van de aan de vergunning verbonden voorschriften geen oplossing biedt. 
 2. Indien het Bestuurscollege voornemens is tot intrekking van de vergunning over te gaan, geeft het van dat voornemen schriftelijk kennis aan de vergunninghouder onder vermelding van de redenen van de voorgenomen intrekking. 
 3. Het Bestuurscollege kan, indien het toepassing geeft aan het in het eerste lid bepaalde, de vergunninghouder een schadevergoeding naar billijkheid toekennen. Artikel 27 
 De beschikking tot gehele of gedeeltelijke intrekking of tot weigering van intrekking wordt zo spoedig mogelijk gegeven. 
 Deze bevat de gronden waarop zij berust en in geval van intrekking van de beschikking tevens het tijdstip waarop de intrekking van kracht wordt. Artikel 28 
 1. Het Bestuurscollege zendt een exemplaar van de beschikking tot gehele of gedeeltelijke intrekking of tot weigering van

intrekking aan de vergunninghouder en aan de belanghebbende die om de intrekking heeft verzocht. 
 2. Uiterlijk twee weken na de in het eerste lid bedoelde toezending wordt een afschrift van de beschikking gedurende een maand ter inzage gelegd op het bestuurskantoor. 
 De terinzagelegging wordt bekend gemaakt overeenkomstig het bepaalde in artikel 11. Artikel 29 
 1. Tenzij anders is bepaald in deze eilandsverordening, vervalt de vergunning: 
 a. wanneer de milieubelastende aktiviteit niet binnen drie jaren na het onherroepelijk worden van de vergunning geheel of gedeeltelijk is aan-gevangen en wordt verricht, tenzij toepassing is gegeven aan het tweede lid; 
 b. wanneer de plaats waar de aktiviteit wordt verricht, is verwoest of wanneer de aktiviteit gedurende drie achtereenvolgende jaren niet is verricht. 
 2. Indien kan worden verwacht dat de aktiviteit niet binnen de in het eerste lid bedoelde termijn kan worden aangevangen, kan in de vergunning een andere termijn worden vastgesteld. 
 3. Wanneer een aktiviteit geheel of gedeeltelijk gedurende drie achtereenvolgende jaren niet is verricht, vervalt de vergunning geheel respectievelijk voor dat gedeelte. 
 4. De vergunning vervalt eveneens wanneer de vergunninghouder schriftelijk heeft verklaard van de vergunning geen gebruik meer te willen maken. Artikel 30 
 Bij beëindiging van de milieubelastende aktiviteit of van een werkwijze, als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, en artikel 4, eerste lid, stelt de ver-gunninghouder het Bestuurscollege onverwijld hiervan in kennis. 
 HOOFDSTUK III

Milieu-effectrapportage

Artikel 31 
 1. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, worden de aktiviteiten aangewezen die belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu kunnen hebben en bij de voorbereiding waarvan een milieueffectrapport moet worden gemaakt. 
 2. Tot de aktiviteiten, bedoeld in het eerste lid, kunnen mede aktiviteiten behoren die in samenhang met andere aktiviteiten belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu kunnen hebben. 
 3. Bij het eilandsbesluit bedoeld in het eerste lid, kan worden bepaald dat de aanwijzing van een aktiviteit slechts geldt in daarbij aangewezen gevallen. 
 4. Bij of krachtens het eilandsbesluit, bedoeld in het eerste lid, wordt het tijdstip bepaald met ingang waarvan de in het eerste lid bedoelde verplichting ingaat. Artikel 32 
 1. Het Bestuurscollege kan ontheffing verlenen van de verplichting tot het maken van een milieueffectrapport indien: 
 a. degene die de aktiviteit onderneemt, daarmee een aktiviteit herhaalt of voortzet ten aanzien waarvan reeds eerder een milieueffectrapport is gemaakt en een nieuw milieueffectrapport redelijkerwijs geen nieuwe gege-vens over mogelijke nadelige gevolgen van de te ondernemen aktiviteit voor het milieu kan bevatten; 
 b. met betrekking tot dezelfde aktiviteit reeds eerder een milieueffectrapport als bedoeld in artikel 31 is gemaakt en een nieuw milieueffectrapport redelijkerwijs geen nieuwe gegevens over mogelijke nadelige gevolgen van die aktiviteit voor het milieu kan bevatten. 
 2. Een ontheffing krachtens het eerste lid kan worden verleend op schriftelijk verzoek van degene die de aktiviteit onderneemt of van het Bestuurscollege. 
 HOOFDSTUK IV

Financiële zekerheid

Artikel 33 
 1. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, kan worden bepaald dat ter bestrijding van kosten die moeten worden gemaakt ter verzekering van een stipte naleving van hetgeen bij of krachtens deze eilandsverordening is bepaald, financiële zekerheid wordt gesteld door de verzoeker van de vergunning. 
 Deze zekerheid dient mede: 
 a. ter verzekering van een verantwoorde beëindiging van de exploitatie van een vergunning, een aktiviteit of een werkwijze; 
 b. ter dekking van financiële aansprakelijkheid voor schade die voortvloeit uit door de aktiviteit veroor-zaakte nadelige gevolgen voor het milieu. 
 De grootte van de financiële zekerheid wordt bepaald door het Bestuurscollege en kan jaarlijks worden aangepast. 
 2. Aan de ingevolge het eerste lid opgelegde verplichting kan ook worden voldaan door het sluiten en instandhouden van een verzekering ter dekking van de in het eerste lid bedoelde risico's. 
 3. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, worden de milieu-belastende aktiviteiten aangegeven ten aanzien waarvan het in het eerste lid bepaalde van toepassing is. 
 4. Indien het Bestuurscollege een financiële zekerheid heeft vastgesteld, wordt de vergunning niet afgegeven alvorens de financiële zekerheid is gesteld dan wel een verzekering is afgesloten ter dekking van de in het eerste lid bedoelde risico's. 
 5. Ingeval het Bestuurscollege een gestelde financiële zekerheid heeft aangesproken, kan het bevel worden gegeven om binnen een door het Bestuurscollege vast te stellen termijn de financiële zekerheid aan te vullen tot het oorspronkelijke bedrag of tot een hoger bedrag. 
 6. Bij beëindiging van de exploitatie van de vergunning of een ingevolge artikel 4 verrichte aktiviteit of een gebezigde werkwijze bepaalt het Bestuurscollege het tijdstip waarop de financiële

zekerheid kan vervallen. 
 HOOFDSTUK V Administratieve sancties Artikel 34 
 1. Indien wordt gehandeld in strijd met: 
 a. de verboden genoemd in artikel 3, eerste en tweede lid; 
 b. de verleende vergunning; 
 c. de krachtens artikel 4, tweede en derde lid, gegeven regelen en nadere eisen; 
 kan het Bestuurscollege de overtreder ambtshalve of op verzoek van iedere belanghebbende bevelen de verboden aktiviteiten geheel of gedeeltelijk stop te zetten. 
 2. De beschikking houdende een bevel tot stopzetting bevat het tijdstip waarop de stopzetting van kracht wordt. 
 Het Bestuurscollege kan bepalen dat het bevel tot stopzetting terstond van kracht wordt. 
 Het is niet toegestaan de verboden aktiviteiten voort te zetten zolang de beschikking tot stopzetting van kracht is. 
 3. Het Bestuurscollege zendt een exemplaar van de beschikking, die het heeft genomen, aan de vergunninghouder en aan degene die om de maatregel heeft verzocht. 
 4. In geval van toepassing van het eerste lid kan het Bestuurscollege de overtreder in de gelegenheid stellen te voldoen aan de bepalingen die bij of krachtens deze eilandsverordening zijn gesteld. 
 5. Het Bestuurscollege trekt het bevel tot stopzetting in, indien is voldaan aan de bepalingen die bij of krachtens deze eilandsverordening zijn gesteld. 
 6. De vergunninghouder kan onder vermelding van redenen het Bestuurscollege schriftelijk verzoeken het bevel tot stopzetting in te trekken. 
 Is het Bestuurscollege binnen een maand nadat het verzoek is ontvangen niet tot intrekking van het bevel overgegaan, dan wordt het geacht die intrekking te hebben geweigerd. 
 7. Zolang de beschikking waarbij een bevel tot stopzetting is gegeven, van kracht is, kan de plaats waar de verboden aktiviteit plaatsvindt,

worden verzegeld en hetgeen zich daarin bevindt worden verzegeld of verwijderd op kosten van de overtreder. Artikel 35 
 1. Wanneer ingevolge artikel 34 de verboden aktiviteit geheel of gedeeltelijk is stopgezet en deze stopzetting zes achtereenvolgende maanden heeft geduurd, vervalt de vergunning geheel respectievelijk voor dat gedeelte. 
 2. Indien beroep is ingesteld tegen de beschikking tot stopzetting, neemt de in het eerste lid bedoelde termijn van zes maanden pas een aanvang nadat op dit beroep is beslist. Artikel 36 
 1. Het Bestuurscollege kan op kosten van de overtreder doen wegnemen, beletten, verrichten of in de vorige toestand herstellen hetgeen is of wordt gehouden, gemaakt, gesteld, ondernomen, nagelaten, beschadigd of weggenomen in strijd met een bij of krachtens deze eilandsverordening vastgestelde regeling of gegeven bevel dan wel met een voorschrift, verbonden aan een krachtens deze eilandsverordening verleende vergunning. 
 2. Behoudens in spoedeisende gevallen maakt het Bestuurscollege van de in het eerste lid gegeven bevoegdheid geen gebruik zonder de belanghebbende schriftelijk te hebben gewaarschuwd en hem in de gelegenheid te hebben gesteld binnen een daartoe te bepalen termijn alsnog aan zijn verplichtingen te voldoen. Artikel 37 
 1. Het Bestuurscollege kan, indien het belang van de bescherming van het milieu zich daartegen niet verzet, bepalen dat de overtreder een door het Bestuurscollege vastgestelde dwangsom verbeurt voor elke dag dat de overtreding voortduurt. 
 Het vastgestelde bedrag moet in redelijke verhouding staan tot de zwaarte van het gelaedeerde belang en de beoogde werking van het

opleggen van de dwangsom. 
 2. De beschikking waarbij een dwangsom is opgelegd, bevat het tijdstip waarop zij van kracht wordt. 
 Het Bestuurscollege kan daarin de overtreder in de gelegenheid stellen om aan de overtreding een einde te maken. 
 3. Het Bestuurscollege kan de verschuldigde dwangsom bij dwangbevel invorderen. 
 Alle daaruit voortvloeiende kosten zijn voor rekening van de overtreder. 
 HOOFDSTUK VI Administratief beroep Artikel 38 
 1. Beroep kan worden ingesteld tegen de navolgende beschikkingen: 
 a. een beschikking tot niet-ontvankelijkverklaring van het verzoek om vergunning als bedoeld in de artikelen 7, tweede lid, en 9, tweede en vijfde lid; 
 b. een beschikking tot verlening, al dan niet onder voorschriften, als bedoeld in artikel 16 in verband met artikel 20; 
 c. een beschikking tot weigering van een vergunning als bedoeld in artikel 18; 
 d. een beschikking tot toevoeging van voorschriften of tot wijziging of intrekking van aan een vergunning verbonden voorschriften als bedoeld in artikel 22, eerste lid; 
 e. een beschikking tot gehele of gedeeltelijke intrekking van een vergunning als bedoeld in artikel 26, eerste lid; 
 f. een beschikking tot vaststelling van financiele zekerheid als bedoeld in artikel 33; 
 g. een bevel tot gehele of gedeeltelijke stopzetting van een verboden aktiviteit als bedoeld in artikel 34, eerste lid; 
 h. een weigering te voldoen aan een verzoek om een bevel tot gehele of gedeeltelijke stopzetting van een of meer aktiviteiten als bedoeld in artikel 34, eerste lid; 
 i. een beschikking tot terstond van kracht verklaring van een bevel tot gehele of gedeeltelijke stopzetting van een of meer aktiviteiten als bedoeld in artikel 34, tweede lid; 
 j. een weigering te voldoen aan een verzoek tot intrekking van een bevel tot gehele of

gedeeltelijke stopzetting van een of meer aktivi-teiten als bedoeld in artikel 34, zesde lid; 
 k. een beschikking waarbij een dwangsom wordt opgelegd als bedoeld in artikel 37, eerste lid. 
 2. Een weigering om een beschikking te geven wordt met een beschikking gelijkgesteld. 
 3. Voor zover elders in deze eilandsverordening niet anders is bepaald, wordt het Bestuurscollege geacht het geven van een beschikking te hebben geweigerd als het niet binnen zes maanden na de datum van ontvangst van het verzoek een exemplaar van de daarop betrekking hebbende beschikking aan de verzoeker heeft gezonden. 
 Bij gemotiveerd besluit kan het Bestuurscollege deze termijn eenmaal verlengen met ten hoogste drie maanden. Artikel 39 
 1. Tegen een beschikking als bedoeld in artikel 38, eerste lid, sub a tot en met k, wordt het beroep schriftelijk ingesteld bij de Eilandsraad. 
 2. Het beroep kan worden ingesteld door: 
 a. degene tot wie de beschikkingen, vermeld in artikel 38, eerste lid, sub a tot en met k, zijn gericht; 
 b. degenen die bezwaren hebben ingebracht; 
 c. enige andere belanghebbende die aantoont dat hij redelijkerwijs niet in staat is geweest bezwaren in te dienen. Artikel 40 
 1. Het beroepschrift wordt ingediend binnen een maand na de dag waarop de beschikking is verzonden. 
 2. Wanneer het beroepschrift na afloop van de daarvoor gestelde termijn is ingediend, blijft niet-ontvankelijkverklaring op grond daarvan achterwege, indien de klager aantoont dat hij beroep heeft ingesteld zo spoedig mogelijk als dit redelijkerwijs van hem verlangd kon worden. Artikel 41 
 1. Een beschikking als bedoeld in artikel 38 wordt van kracht met ingang van de dag na het einde van de in artikel 40,

eerste lid, vermelde termijn, tenzij beroep is ingesteld. 
 In de gevallen in artikel 40, tweede lid bedoeld, heeft het ingestelde beroep alsnog schorsende werking. 
 2. In gevallen waarin het onverwijld van kracht worden van de beschikking naar het oordeel van het Bestuurscollege noodzakelijk is, kan het in de beschikking bepalen dat zij terstond van kracht wordt. 
 Een zodanige bepaling is met redenen omkleed. 
 HOOFDSTUK VII Toezicht en opsporing Artikel 42 
 1. Met het toezicht op de naleving van het bij of krachtens deze eilandsverordening bepaalde en de opsporing van de daar strafbaar gestelde feiten zijn, behalve de personen, vermeld in artikel 8, sub 1? tot en met 4?, van het Wetboek van Strafvordering van de Nederlandse Antillen, belast de door het Bestuurscollege aangewezen ambtenaren en personen. 
 2. De in het vorige lid bedoelde personen zijn, voor zover dit redelijkerwijs voor de vervulling van hun taak nodig is, bevoegd: 
 a. inzage te verlangen en afschrift te nemen van boeken, geautomatiseerde gegevensbestanden en andere zakelijke bescheiden; 
 b. met hun apparatuur alle plaatsen, met uitzondering van woningen, te betreden; zo nodig verschaffen zij zich toegang met behulp van de sterke arm; 
 c. zich te laten vergezellen door personen die daartoe door hen zijn aangewezen; 
 d. stoffen aan opneming en onderzoek te onderwerpen en daarvan monsters te nemen; de genomen monsters worden, voor zover dat redelijkerwijs kan worden verlangd, op diens verzoek aan de rechthebbende terug-gegeven; 
 e. de lading van vervoermiddelen te onderzoeken; zij kunnen daartoe van de bestuurders vorderen dat deze hun vervoermiddel tot stilstand brengen en naar een door hen aangewezen plaats overbrengen. 
 3.

Ze zijn te allen tijde bevoegd in beslag te nemen alles, wat dienen kan tot bewijs van de overtreding of het misdrijf. Artikel 43 
 Ieder is verplicht aan de in artikel 42 bedoelde personen desgevraagd alle medewerking te verlenen en alle inlichtingen te verstrekken die zij rede-lijker-wijs bij de uitvoering van de hen op grond van deze eilands-verordening opge-dragen taak behoeven. Artikel 44 
 Iedereen aan wie ter zake van de uitvoering van deze eilandsverordening een toezichthoudende taak of enige andere taak is opgedragen of opge-dragen geweest, is verplicht tot geheimhouding van hetgeen uit dien hoofde te zijner kennis is gekomen, voor zover die verplichting uit de aard der zaak volgt. Artikel 45 
 1. Zij die met de opsporing van de bij deze eilandsverordening strafbaar gestelde feiten zijn belast, hebben te allen tijde toegang tot alle plaatsen waarvan naar hun redelijk oordeel de binnentreding voor de vervulling van de aan hen ingevolge deze eilandsverordening opgedragen taak nodig is. Zo nodig verschaffen zij zich toegang met behulp van de sterke arm. 
 2. In woningen treden zij tegen de wil van de bewoner niet binnen dan op schriftelijke last van de Procureur-Generaal, de Officier van Justitie of van een Hulpofficier van Justitie, dan wel in het bijzijn van een Rechter, Commissaris van Politie of de Gezaghebber. 
 3. Van dit binnentreden wordt binnen tweemaal vierentwintig uur procesverbaal opgemaakt. Dit proces-verbaal wordt gezonden naar de Officier van Justitie. Daarin wordt mede melding gemaakt van het tijdstip van binnentreding en van het beoogde doel. 
 4. Zij die krachtens dit artikel een woning binnentreden, zijn bevoegd zich van

door hen aangewezen personen te laten vergezellen. In dat geval wordt hiervan in het procesverbaal melding gemaakt. 
 5. Zij die krachtens dit artikel een bedrijf binnentreden, zijn verplicht tot geheimhouding van hetgeen hen omtrent de daarin uitgevoerde aktivi-teiten bekend is geworden, voor zover dit niet in strijd is met de bepalingen van deze of van een andere wettelijke regeling. 
 HOOFDSTUK VIII Strafbepalingen Artikel 46 
 1. Een gedraging in strijd met: 
 a. het in artikel 3, eerste en tweede lid, gestelde verbod; 
 b. de krachtens artikel 4, tweede lid, vastgestelde regelen of de in verband met artikel 4, derde lid, gestelde nadere eisen; 
 c. een krachtens artikel 22 aan een vergunning verbonden voorschrift; 
 d. een krachtens artikel 34, tweede lid, gegeven bevel; 
 wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste twee maanden of geld-boete van ten hoogste vijfduizend gulden. 
 2. Hij die overgaat tot beëindiging van een milieubelastende aktiviteit of van een werkwijze, als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, en artikel 4, eerste lid, zonder te voldoen aan de in artikel 30 neergelegde verplichting, terwijl de beëindiging geschiedt op voor het milieu onverantwoordelijke of nadelige wijze, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste twee maanden of geldboete van ten hoogste vijfduizend gulden. 
 3. Indien tijdens het plegen van een in het eerste of tweede lid bedoeld strafbaar feit nog geen jaar is verlopen sedert een vroegere veroordeling van de schuldige wegens een gelijksoortige overtreding dan wel een gelijksoortig misdrijf onherroepelijk is geworden of vrijwillig is voldaan aan de voorwaarde door de bevoegde ambtenaar van het Openbaar Ministerie krachtens artikel 76 van het Wetboek van Strafrecht van de Nederlandse Antillen gesteld, worden de in het

eerste en tweede lid van dit artikel bedreigde straffen verhoogd met het dubbele van de daarbij gestelde maxima. Artikel 47 
 1. Een gedraging in strijd met: 
 a. het bepaalde in artikel 3, derde lid, laatste volzin; 
 b. het bepaalde in artikel 4, vierde lid; 
 c. een krachtens artikel 20, eerste, tweede of vijfde lid verbonden voorschrift; 
 d. de krachtens artikel 20, derde lid vastgestelde regelen of de in verband met artikel 20, vierde lid, gestelde nadere eisen; 
 e. de ingevolge artikel 43 opgelegde verplichting; 
 wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste een maand of geldboete van ten hoogste drieduizend gulden. 
 2. Artikel 46, derde lid, is van overeenkomsti-ge toepassing. Artikel 48 
 De in artikel 46, eerste en tweede lid, strafbaar gestelde feiten zijn misdrijven; die bedoeld in artikel 47, eerste lid, zijn overtredingen. Artikel 49 
 1. De rechter kan voorwerpen die door middel van het plegen van de strafbare feiten vermeld in de artikelen 46, eerste en tweede lid, en 47, eerste lid, zijn verkregen en van de voorwerpen waarmede bovenbedoelde strafbare feiten zijn gepleegd, verbeurd verklaren voor zover deze de veroordeelde toebehoren. 
 2. In geval de strafbare feiten, vermeld in de artikelen 46, eerste en tweede lid, en 47, eerste lid, zijn gepleegd, kan de rechter tevens de straf opleg-gen dat de rechterlijke uitspraak openbaar wordt gemaakt. 
 HOOFDSTUK IX 
 Overgangs- en slotbepalingen Artikel 50 
 1. Krachtens de artikelen 1 en 15 van Hindereilandsverordening Curaçao (A.B. 1953, no. 21) verleende

vergunningen welke op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze eilandsverordening van kracht waren, worden geacht te zijn vergunningen als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, van deze eilandsverordening. 
 2. Een op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze eilands-verordening in behandeling zijnd verzoek om een vergunning krachtens de artikelen 1 en 15 van de Hindereilandsverordening Curaçao (A.B. 1953, no. 21) wordt gelijkgesteld met een verzoek om een vergunning als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, van deze eilandsverordening, mits voldaan is of binnen drie maanden vanaf vorenbedoeld tijdstip voldaan wordt aan het bepaalde in artikel 6 van deze eilandsverordening. 
 3. Degenen die op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze eilands-verordening milieubelastende aktiviteiten anders dan inrichtingen aangewezen krachtens artikel 1 lid 2 van de Hindereilandsverordening Curaçao (A.B. 1953, no. 21) uitoefenden, welke als milieubelastende aktiviteiten krachtens artikel 1 lid 2 van deze eilandsverordening zijn aangewezen kunnen, mits zij binnen drie maanden vanaf vorenbedoeld tijdstip een verzoek om vergunning bij het Bestuurscollege indienen met inachtneming van het bepaalde bij artikel 6 van deze eilands-verordening, met de uitoefening van die aktiviteiten voortgaan totdat op het verzoek om vergunning wordt beslist. Artikel 51 
 Met ingang van het tijdstip van de inwerkingtreding van deze eilandsverordening wordt de Bouw- en woningverordening 1935 (P.B. 1952, no. 14), zoals gewijzigd het laatst bij eilandsverordening van de 28ste mei 1990. (A.B. 1990, no. 5) nader gewijzigd als volgt: 
 Aan artikel 22 wordt een nieuw onderdeel toegevoegd, genummerd en 
 luidende : 
 ?10. dat ter voorkoming van ongewenste belasting

van het milieu door het bouwen aan de bouwvergunning voorwaarden verbonden kunnen worden.?. Artikel 52 
 1. Deze eilandsverordening kan worden aangehaald als "Hinderverordening Curaçao 1994". 
 2. Deze eilandsverordening treedt in werking met ingang van de dag na die van haar afkondiging. 
 3. Op het in het tweede lid bedoelde tijdstip wordt de Hindereilands-verordening Curaçao (A.B. 1953, no. 21) ingetrokken. Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 30 november 1994. 
 De Voorzitter, De Secretaris, Deze eilandsverordening is door mij afgekondigd op heden, de ................ 
 
 De Gezaghebber

EILANDSRAAD VAN HET EILANDGEBIED CURAÇAO 1994, No. 40 Eilandsverordening houdende regelen ter 
 voorkoming en beperking van gevaar, schade 
 of hinder aan het milieu, door milieubelastende 
 aktiviteiten of handelingen 
 (Hinderverordening Curaçao 1994). MEMORIE VAN TOELICHTING

No. 3 



 ALGEMENE BESCHOUWINGEN Inleiding

Evenals elders ter wereld doen zich binnen de samenleving op Curaçao economische en technische ontwikkelingen voor die gevolgen hebben voor het eiland en zijn bewoners. Op een gebied van be-perkte omvang vinden in toenemende mate aktiviteiten plaats die hun invloed hebben op de bewoners en de natuur en die beslag leggen op delen van het eiland; het gaat daarbij om bedrijfsmatige aktivi-teiten die ruimte vergen en die veelal overlast veroorzaken in de vorm van verontreiniging van bodem, water en lucht. De natuur (ook wel aangeduid als het leefmilieu) kan enerzijds een bepaalde mate van verontreiniging opvangen, anderzijds stelt hij zijn eigen grenzen aan het vermogen om verontreinigingen te neutraliseren. Het is dan ook van groot belang er voor te zorgen dat de grens van het zelfreinigend vermogen van de natuur niet wordt overschreden. Datzelfde geldt voor het incasseringsvermogen van de bevolking die woont en werkt in een omgeving waarin sprake is van hinder ten gevolge van bedrijfsmatige aktiviteiten. Het is van belang dat hun gezondheid en hun welzijn niet te lijden hebben van dergelijke aktiviteiten. Iedereen heeft in deze een eigen verantwoordelijkheid. Gelet op de complexiteit en de omvang van de huidige milieuvervuiling (bedrijfsmatige aktiviteiten, afvalverwerking) ligt er voor de overheid een taak om regelend en stimulerend op te treden en er voor te zorgen dat de natuur zodanig wordt gebruikt dat het voortbestaan ervan niet slechts voor deze maar ook voor komende generaties is gega-randeerd. Dat betekent in concreto dat de leefbaarheid van het eiland en de gezondheid van de bevol-king niet geschaad worden. De milieuproblematiek op de eilanden van de Nederlandse Antillen heeft zich de laatste jaren mogen verheugen in een toenemende belangstelling, zowel van de zijde van de bevolking als van de zijde van de Landsregering en de Eilandsbesturen. In steeds sterkere mate groeit de behoefte aan een meer gericht milieubeleid. Voor de realisatie van een dergelijk beleid is een adequaat wettelijk instrumentari-um

een eerste vereiste. Momenteel is een wettelijk instrumentarium op basis waarvan het mogelijk is maatregelen tegen milieuverontreiniging te treffen slechts in zeer beperkte mate aanwezig, zowel op Lands- als op Eilandsniveau. De bestaande regelingen bieden onvoldoende mogelijkheden om een slagvaardig milieubeleid te voeren. De onderhavige ontwerp-eilandsverordening is gebaseerd op de bestaande Hindereilandsverordening Curaçao 1953. Getracht is deze aan te passen aan de huidige eisen en om tegemoet te komen aan een aantal desiderata die het voeren van een slagvaardig beleid mogelijk maken. Een en ander heeft een ingrijpende aanpassing van die eilandsverordening tot gevolg. Dit is overigens niet zo verwonderlijk als wordt bedacht dat bedoelde eilandsverordening uit 1953 dateert en sedertdien slechts op ondergeschikte punten is gewijzigd. Tekortkomingen van de bestaande verordening De Hindereilandsverordening Curaçao 1953 heeft een aantal tekortkomingen die met name betrekking hebben op de volgende punten: ? Een duidelijke omschrijving van de in de verordening voorkomende instanties die bij de vergunningverleningsprocedure zijn betrokken, ontbreekt, alsmede de omschrijving van een aantal begrip-pen. ? Het kernartikel (artikel 1) van de verordening is onvolledig en onnauwkeurig geformuleerd en biedt verschillende mogelijkheden voor wetsontduiking. Ten onrechte beperkt de verordening zich tot inrichtingen. Voorts kunnen zowel de vergunningaanvrager c.q. vergunninghouder als het vergunningverlenend gezag zich zeer grote vrijheden veroorloven. In dit opzicht bieden de artikelen 1 en 2 van de bestaande verordening welhaast onbegrensde mogelijkheden. ? Advisering door deskundigen is momenteel niet imperatief voorgeschreven. Evenmin bestaat de verplichting voor het vergunningverlenend gezag rekening te houden met ingebrachte bezwaren (zie artikel 8 van de verordening); van een goede inspraakprocedure is nauwelijks sprake. ? De in de verordening opgenomen gronden voor de weigering van een vergunning zijn te eng ge-

formuleerd en teveel geënt op de gedachte dat de vergunningverlening een te grote inbreuk zal ma-ken op het eigendomsrecht en op (zakelijke) gebruiksrechten. ? De regeling met betrekking tot het instellen van beroep biedt thans onvoldoende garanties dat in beroep een zo onafhankelijk mogelijke afweging van alle belangen plaatsvindt. Hinderverordening en andere wettelijke regelingen De praktijk op Curaçao heeft uitgewezen dat het zinvol is om een koppeling tot stand te brengen tussen de Hinderverordening en de wetgeving op het terrein van de brandbeveiliging, de woningbouw en de ruimtelijke ordening. In concreto houdt dit in dat een koppeling tot stand moet worden gebracht tussen de regelingen betreffende de ruimtelijke ordening, het milieu en bouw- en woningtoezicht. Voor Curaçao betekent dit de totstandbrenging van een koppeling tussen Hinderverordening, de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Curaçao (A.B. 1980, no. 6) en de Bouw- en woningverorde-ning Curaçao (A.B. 1952, no. 14). Deze koppelingen zijn noodzakelijk om te voorkomen dat uit mili-euoogpunt ongewenste situaties in het leven worden geroepen doordat geen rekening is gehouden met de gewenste ruimtelijke planning of doordat de ruimtelijke planning geen of onvoldoende rekening heeft gehouden met milieuhygiënische uitgangspunten. In een later stadium moeten dan vaak correc-ties plaatsvinden met behulp van de milieuwetgeving die daarvoor niet in het leven is geroepen. De hierboven bedoelde koppeling kan onder meer geschieden door de verlening van een bouwvergunning voor een milieubelastende aktiviteit afhankelijk te stellen van het verlenen van een vergunning krachtens de Hinderverordening. Evenzo dient een verzoek om vergunning ingevolge de Hinderverordening te worden getoetst aan de criteria van de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Cura-çao en van de Bouw- en woningverordening. Voorts kunnen in ruimtelijke ontwikkelingsplannen milieuhygiënische criteria worden opgenomen. In de toekomst zal bij de ontwikkeling van nieuwe wetgeving steeds worden bezien in hoeverre een koppeling als bovenbedoeld realiseerbaar is. Reikwijdte van de ontwerp- eilandsverordening De onderhavige ontwerp-eilandsverordening heeft betrekking op milieubelastende aktiviteiten die be-

drijfsmatig plaatsvinden. Deze aktiviteiten zijn omschreven in een op artikel 3, eerste lid, van de ontwerp-verordening te concipiëren eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen. Het is derhalve niet de bedoeling om hinder en overlast die afkomstig zijn van andere bronnen (b.v. burengerucht) onder de werkingssfeer van deze verordening te brengen. Voor dergelijke problemen beoogt de Eilandsverordening Bevordering Openbare Orde en Bescherming Gemeenschap (A.B. 1980, no. 19) het wettelijk instrumentarium te bieden. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING Artikel 1 In het eerste lid behoeft het begrip milieubelastende aktiviteiten nadere toelichting. Veel milieubelastende handelingen vinden plaats binnen het kader van een inrichting (bedrijf, plaats waar de aktiviteiten worden verricht). Het begrip inrichting impliceert een vaste plaats waar regelmatig milieubelasten-de handelingen worden verricht. Niet alle milieubelastende handelingen vinden echter binnen een in-richting plaats (b.v. eenmalige stort- of lozingsaktiviteiten). Daarom is het onvoldoende alleen het be-grip inrichting te hanteren; een aantal milieubelastende aktiviteiten en eenmalige milieubelastende handelingen zou dan buiten de werkingssfeer van de verordening blijven. In het algemeen zullen de meeste milieubelastende aktiviteiten binnen het kader van een inrichting plaatsvinden. Uitgangspunt is, dat elke door de mens ondernomen bedrijvigheid die gevaar, schade of hinder voor het milieu/de omgeving kan veroorzaken, onder de werkingssfeer van deze verordening valt. Ook mobiele installaties kunnen onder de werking van de verordening vallen als zij gedurende een langere periode dan enige dagen op een bepaalde plaats worden gebruikt. Dergelijke niet aan een vaste plaats gebonden aktiviteiten leveren niet zelden aanzienlijke overlast op en dienen derhalve onder de werkingssfeer van de verordening te vallen. Zo zal bijvoorbeeld een schip of een vracht- of tankauto deel van een inrichting kunnen uitmaken als het schip of de auto in verband met laad- en loswerkzaamheden (zoals het verpompen van vloeistoffen of het laden en lossen van materialen en dergelijke) met de inrichting is verbonden en als zodanig deel

uitmaakt van de milieubelastende aktiviteit. Het komt er op neer dat ten aanzien van alle bij een milieubelastende aktiviteit betrokken handelingen in een vergunning krachtens deze verordening voorschriften kunnen worden gesteld ter voorkoming of beperking van gevaar, schade of hinder voor de omgeving. In zinsnede van artikel 1, lid 1 onder a luidendende "al dan niet gebonden aan een vaste plaats" wordt aan de reikwijdte van het begrip milieubelastende aktiviteit een zo ruim mogelijke toepassing gegeven. Het gaat hier om een gedraging, waaronder tevens is begrepen een niet-handelen of nalatigheid, waardoor gevaar, schade of hinder voor de omgeving kan optreden. Het maakt daarbij niet uit of zulks al dan niet binnen het kader van een inrichting geschiedt. Indien een inrichting uit verschillende bedrijfsonderdelen bestaat, kan de vraag rijzen of sprake is van één inrichting of milieubelastende aktiviteit of van verschillende inrichtingen/aktiviteiten. Er is steeds sprake van één inrichting/aktiviteit als er een technische, functionele of organisatorische binding bestaat tussen de verschillende (bedrijfs)onderdelen (artikel 1, lid 3). Dit heeft tot gevolg dat het niet is toegestaan om meerdere oprichtingsvergunningen voor delen of secties van één bedrijf/aktiviteit te verlenen; in plaats daarvan moeten één oprichtingsvergunning en meerdere uitbreidings- of wijzigingsvergunningen worden aangevraagd c.q. verleend. Een dergelijke benadering is van belang in verband met het cumulatieve effect van de door de gezamenlijke bedrijfsonderdelen veroorzaakte mate van gevaar, schade of hinder. Artikel 2 Ingevolge artikel 2 van de Strafregeling Eilandsverordeningen (P.B.1952, no.3) kan in een eilandsverordening niet een bepaling worden opgenomen die verbindend is, waarbij de leiding van rechtspersonen, vennootschappen of enige andere vereniging van personen strafrechtelijk aansprakelijk wordt gesteld voor het handelen of nalaten, begaan door of vanwege de rechtspersoon, de vennootschap of enige andere vereniging van personen. De eilandsverordening is gebonden aan de bepalingen van de eerste acht Titels van het Eerste Boek van het Wetboek van Strafrecht van de Nederlandse Antillen. Met name zou inbreuk worden gemaakt op de regeling van de deelneming aan strafbare feiten (Titel V). De gekozen formule van dit artikel strekt zich niet alleen uit over de gebods- en verbodsbepalin-gen,

maar verschaft ook aan de leiding de bevoegdheden die in deze ontwerp-verordening zijn gegeven aan rechtspersonen, vennootschappen of andere verenigingen van personen. Dit laatste spreekt voor zichzelf wanneer men ervan uitgaat dat de strafrechtelijk aansprakelijke per-soon het in zijn macht moet hebben om de strafbare gedraging te voorkomen (artikel 53 Wetboek van Strafrecht van de Nederlandse Antillen à contrario). Met de gekozen formulering worden de uit deze ontwerp-verordening voortvloeiende verplichtingen opgelegd aan alle leden van het bestuur. Artikel 3 Het eerste en tweede lid van dit artikel bevatten de kernbepalingen van deze ontwerp-verordening. In beginsel mogen geen aktiviteiten die onder de werkingssfeer van deze verordening vallen, worden ondernomen voordat daarvoor een vergunning ingevolge deze verordening is verleend. Derhalve moet eerst een vergunning ingevolge de Hinderverordening zijn verleend alvorens kan wor-den begonnen met het aanvangen van een milieubelastende aktiviteit, vermeld in het eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, als bedoeld in artikel 1, tweede lid. Alleen die milieubelastende aktiviteiten die vallen onder een in dit eilandsbesluit genoemde categorie vallen onder de werkingssfeer van deze verordening. Met de bouw of de aanleg van een vergunningplichtige inrichting of aktiviteit mag niet worden begonnen voordat de vergunning ingevolge de Hinderverordening is verleend. Bou-wen of aanleggen in de zin van de Bouw- en woningverordening is dan synoniem met het aanvangen van een milieubelastende aktiviteit in de zin van de Hinderverordening. Er is sprake van een koppeling tussen de Hinderverordening en de Bouw- en woningverordening. Elke aanvraag voor een bouwvergunning zal tevens moeten worden getoetst aan de Hinderverordening; omgekeerd zal een hindervergunningsaanvraag moeten worden getoetst aan de Bouw- en woningverordening. Een en ander is verwerkt in artikel 9 van het onderhavige ontwerp (zie voorts de toelichting bij

artikel 9). De koppeling tussen de Hinderverordening en de Bouw- en woningverordening en de koppeling tussen de Hinderverordening en de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingplanning Curaçao hebben tot doel om situaties die uit milieu-oogpunt ongewenst zijn, te voorkomen. Indien een ruimtelijk ontwikkelingsplan bepaalde uitgangspunten tracht zeker te stellen, moet het niet mogelijk zijn deze ge-weld aan te doen door bij voorbeeld de verlening van een vergunning ingevolge de Hinderverordening voor een aktiviteit die zich niet verhoudt met de uitgangspunten van het ruimtelijk ontwikkelingsplan. De ruimtelijke planning geeft derhalve het kader aan waarbinnen de in de Hinderverordening bedoelde aktiviteiten kunnen plaatsvinden. De koppeling tussen genoemde verordeningen betekent een grotere rechtszekerheid voor degene die op grond van de Hinderverordening vergunningplichtige aktiviteiten wil beginnen. Het is ook in zijn be-lang dat zijn aanvraag wordt getoetst aan de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning en de Bouw- en woningverordening, zodat hij niet achteraf wordt geconfronteerd met verlening van een vergunning krachtens de ene verordening en met een afwijzing van zijn verzoek om vergunning op grond van de andere verordening, hetgeen wellicht tot allerlei ongewenste (financiële) consequenties voor hem kan leiden. Uiteraard zal de koppeling een goed samenspel noodzakelijk maken tussen de betrokken overheidsdiensten opdat geen onnodige vertragingen ontstaan in de afhandeling van een verzoek om vergun-ning. Om dit laatste zoveel mogelijk te voorkomen, zullen in het eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, als bedoeld in artikel 8 van het onderhavige ontwerp regels betreffende de termijnen worden gegeven waarbinnen door de betrokken overheidsdiensten moet worden geadviseerd over een verzoek om vergunning. Voorts dient bij de vergunningverlening met de volgende formele aspecten rekening te worden gehouden: ? Het verlenen van een vergunning voor het uitbreiden of het wijzigen van een milieubelastende

aktiviteit is slechts mogelijk als er reeds eerder een vergunning voor het aanvangen van de milieubelastende aktiviteit is verleend. Datzelfde geldt voor een zogenaamde revisievergunning als bedoeld in artikel 7 van dit ontwerp. ? Na verlening van een uitbreidingsvergunning blijft de reeds verleende vergunning voor het aanvangen van de milieubelastende aktiviteit onverkort van kracht. Wijzigingsvergunningen grijpen in in de vergunning voor het aanvangen van de milieubelastende aktiviteit. Wanneer een nieuwe, de gehele aktiviteit omvattende vergunning krachtens artikel 7 van het onderhavige ontwerp onherroepelijk is geworden (d.w.z. na het verstrijken van de beroepstermijn), ver-vallen alle voorafgaande vergunningen. De revisievergunning treedt in de plaats van alle eerder verleende vergunningen. ? Een wijzigings- of uitbreidingsvergunning mag niet worden verleend voordat een voorafgaande vergunning voor het aanvangen van een milieubelastende aktiviteit onherroepelijk van kracht is geworden. Het derde lid voorziet in de mogelijkheid om uitbreidingen en wijzigingen van aktiviteiten (en van werkwijzen binnen het kader van die aktiviteiten) waarvoor eerder vergunning is verleend en die geen negatieve of slechts positieve gevolgen hebben voor de belasting van het milieu, te melden aan het Bestuurscollege. Een afzonderlijk verzoek om een uitbreidings- of wijzigingsvergunning is dan niet nodig. De vergunninghouder dient zich daarbij het volgende te realiseren: ? Een uitbreiding of wijziging die is afgedaan met een kennisgeving maakt automatisch deel uit van de reeds bestaande vergunning(en). Alle aan deze vergunningen verbonden voorschriften zijn der-halve van toepassing op een dergelijke uitbreiding of wijziging. ? Het weer ongedaan maken van een dergelijke uitbreiding of wijziging (de vergunninghouder wil bijvoorbeeld op de oude voet doorgaan) is niet mogelijk zonder dat daarvoor een uitbreidings- of

wijzigingsvergunning wordt aangevraagd. ? De kennisgeving moet plaatsvinden aan het Bestuurscollege. ? De verantwoordelijkheid voor de juistheid van de melding berust bij de vergunninghouder. Als bij latere controle blijkt dat de uitbreiding of wijziging ten onrechte met een melding is afgedaan ter-wijl een vergunning had moeten worden aangevraagd, overtreedt de vergunninghouder daarmede arti-kel 3, eerste of tweede lid van deze verordening. Artikel 4 Dit artikel biedt krachtens het eerste lid de mogelijkheid om categorieën van milieubelastende aktiviteiten aan te wijzen waarvoor geen vergunning is vereist. Ter voorkoming of beperking van gevaar, schade of hinder aan het leefmilieu ten gevolge van dergelijke aktiviteiten kan het Bestuurscollege algemene regels geven waaraan de desbetreffende aktiviteiten moeten voldoen, zulks op grond van het tweede lid van dit artikel. Voor de toepassing van deze mogelijkheid moet vooral worden gedacht aan categorieën van aktivitei-ten ten aanzien waarvan het mogelijk en doelmatig is om ze op uniforme wijze aan te pakken omdat ze een grote mate van homogeniteit vertonen en veelvuldig voorkomen. Ook zouden bepaalde categorieën van verplaatsbare aktiviteiten onder een dergelijke regeling kunnen worden gebracht. Het derde lid maakt het mogelijk nadere eisen op te leggen aan degene die de aktiviteit bedrijft. Deze mogelijkheid is noodzakelijk als mocht blijken dat in een bepaald geval de algemene voorschriften ontoereikend zijn. De in het vierde lid bedoelde kennisgeving is bedoeld om een goed overzicht te verkrijgen en te houden op deze aktiviteiten, onder meer in verband met een goed toezicht op de naleving van de algemene voorschriften en de eventueel gestelde nadere eisen.

Artikelen 5 en 6 Deze bepalingen spreken voor zich en behoeven geen toelichting. Artikel 7 In het eerste lid van dit artikel is de bevoegdheid van het Bestuurscollege neergelegd om een revisievergunning te verlangen. Het is mogelijk dat een bestaand bedrijf een verzoek om vergunning indient voor een zodanig omvangrijke uitbreiding of wijziging, dat een nieuwe beschouwing van de totale bedrijfsaktiviteiten noodza-kelijk is. Daarnaast kan het zijn dat ten aanzien van het desbetreffende bedrijf een onoverzichtelijke vergunningensituatie bestaat; in dat geval kan een eerstvolgend verzoek om een uitbreidings- of wijzigingsvergunning aanleiding zijn voor het vergunningverlenend gezag om een nieuwe, de gehele aktiviteit omvattende vergunning (revisievergunning) te verlangen. Indien de vergunninghouder weigert voor zijn uitbreidingen of wijzigingen een revisievergunning aan te vragen, verklaart het Bestuurscollege hem niet-ontvankelijk in zijn verzoek om een uitbreidings- of wijzigingsvergunning, aldus het tweede lid. Van belang is voorts de in het derde lid opgenomen bepaling op grond waarvan de vergunninghouder door verlening van een revisievergunning het uitoefenen van zijn bedrijf niet onmogelijk mag worden gemaakt. Deze bepaling betekent evenwel geenszins dat het vergunningverlenend gezag het reeds eerder vergunde deel van de aktiviteit ongemoeid zou moeten laten. Het is wel degelijk mogelijk en vaak zelfs wenselijk ook nieuwe, strengere voorschriften aan het reeds bestaande deel van de aktiviteit te stellen; slechts onredelijk strenge eisen zijn niet toelaatbaar. Tenslotte bepaalt het vierde lid dat alle eerder verleende vergunningen die op de aktiviteit betrekking hebben, vervallen als de nieuwe vergunning (revisievergunning) onherroepelijk van kracht is gewor-den, d.w.z. als er geen beroepsmogelijkheden meer tegen de verleende vergunning openstaan.

Artikel 8 Bij de totstandkoming van een vergunning ingevolge deze verordening dienen verschillende eilandsdiensten te worden betrokken, met name in verband met de koppeling tussen de Hinderverordening en de Bouw- en woningverordening. Zie voorts de toelichting bij artikel 3. Artikel 9 Dit artikel geeft aan in welke gevallen een verzoek om vergunning ingevolge deze verordening nietontvankelijk moet worden verklaard. De gronden voor niet-ontvankelijkverklaring staan limitatief opgesomd in het tweede lid. De zinsnede "in geval van strijd met enige wettelijke bepaling" is met name van belang voor de koppeling tussen Hinderverordening en regelingen betreffende de ruimtelijke ordening en woningbouw. Zoals eerder in deze toelichting is uiteengezet, dient het milieubeleid aan te sluiten bij het beleid op het terrein van de ruimtelijke ordening. Voorkomen moet worden dat een on-juist beleid op het gebied van de ruimtelijke ordening in een later stadium moet worden gecorrigeerd door de regelgeving op het gebied van het milieubeheer. Een Hinderverordening is in eerste instantie bedoeld om gevaar, schade en hinder tengevolge van milieubelastende aktiviteiten te voorkomen c.q. te beperken en niet om eerder gemaakte fouten op andere beleidsterreinen te corrigeren. Indien een verzoek om vergunning ingevolge de Hinderverordening strijdig is met de uitgangspunten van andere wet- en regelgeving, ligt niet-ontvankelijkverklaring ervan meer voor de hand dan een uiteindelijke weigering. In dergelijke gevallen is het zinloos een verzoek om vergunning de gehele procedure te laten doorlopen terwijl de afloop tevoren al vaststaat. Zie overigens de toelichting bij artikel 3. Niet-ontvankelijkverklaring in geval van het verstrekken van onvolledige gegevens kan achterwege blijven indien het Bestuurscollege van oordeel is dat het op grond van de wel verstrekte gegevens toch een oordeel kan geven over het verzoek om vergunning. Hierin voorzien het derde, vierde en vijfde lid. Artikelen 10 t/m 14 Deze artikelen bevatten de procedure die moet worden gevolgd nadat een verzoek om vergunning is

ingediend. Op grond van artikel 10 dient het Bestuurscollege zo spoedig mogelijk de ontwerp-beschikking op te stellen, zodat in een vroegtijdig stadium voor een ieder duidelijk is onder welke condities een milieubelastende aktiviteit naar het oordeel van het Bestuurscollege kan worden uitgevoerd. De artikelen 11 en 12 bevatten voorschriften voor de periode waarbinnen en de wijze waarop het verzoek om vergunning moet worden gepubliceerd en waaraan de inhoud ervan moet voldoen. Tevens wordt de terinzagelegging van het verzoek geregeld. Artikel 13 biedt de mogelijkheid voor de aanvrager om het Bestuurscollege te verzoeken om bepaalde bedrijfs- en beveiligingsgegevens buiten de openbare bekendmaking te houden; deze gegevens dienen uiteraard wel aan het vergunningverlenend gezag te worden medegedeeld. In artikel 14 is bepaald dat een ieder gedurende de termijn van een maand bezwaren kan indienen tegen het verzoek om vergunning. Degene die wel bezwaren wil indienen maar zijn naam niet in de stukken genoemd wil zien, kan het Bestuurscollege verzoeken zijn persoonlijke gegevens niet te vermelden. Artikel 15 Artikel 15 bevat de criteria voor de beoordeling van een verzoek om vergunning. Het Bestuurscollege dient elk verzoek te toetsen aan deze criteria. De vraag of een verzoek om vergunning kan worden gehonoreerd hangt niet alleen samen met de reeds bestaande toestand van het milieu, maar ook met eventuele toekomstige ontwikkelingen. Bij de beoordeling van een verzoek om vergunning als bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, van deze eilandsverordening dient rekening te worden gehouden met zowel de toekomstige ontwikkelingen als met eventuele cumulatieve effecten van milieuverontreini-ging in het gebied waar de in het verzoek om vergunning vermelde aktiviteiten moeten gaan plaatsvin-den. Zo moet het vergunningverlenend gezag bijvoorbeeld rekening houden met de mogelijkheid van verdergaande industrialisatie van het betrokken gebied, met eventuele woningbouwplannen of met voorgenomen vestiging van recreatieve aktiviteiten.

Voorts moet rekening worden gehouden met mogelijke uitbreidingen van de aktviteiten waarvoor vergunning wordt gevraagd alsmede met de vestiging van nevenaktiviteiten en met andere verontreinigende aktiviteiten. De opsomming van de in dit artikel gegeven voorbeelden is echter geenszins uitputtend. Steeds staat het beheersen van de gevolgen voor het milieu centraal. Op grond van het eilandsbesluit als bedoeld in artikel 3, eerste lid, van deze verordening is de vergunningaanvrager verplicht de ontwikkelingen van zijn aktiviteiten en van de eventuele nevenaktiviteiten aan te geven. Het Bestuurscollege kan in de ruimtelijke ontwikkelingsplannen een indicatie vinden van de toekomstige ontwikkelingen van het desbetreffende gebied en zal het verzoek om vergunning daaraan mede moeten toetsen. Indien naar het oordeel van het Bestuurscollege sprake is van een niet aanvaardbare mate van gevaar, schade of hinder voor de omgeving ten gevolge van de in het verzoek om vergunning vermelde aktiviteiten, zal dat moeten leiden tot weigering van de vergunning. Het is echter ook denkbaar dat de vergunning verleend wordt onder stringente voorschriften en dat tevens andere, reeds bestaande aktiviteiten/bedrijven strengere voorschriften krijgen opgelegd, zodat de totale milieubelasting van het betrokken gebied toch binnen aanvaardbare grenzen blijft. Artikelen 16 en 17 Het Bestuurscollege dient in beginsel binnen zes maanden een beslissing te nemen op het verzoek om vergunning. Op de volgende wijzen kan worden beslist op een dergelijk verzoek: ? het verzoek kan niet-ontvankelijk worden verklaard; in dat geval wordt het niet verder in behandeling genomen en zal een nieuw verzoek moeten worden ingediend dat voldoet aan de daaraan ge-stelde eisen; ? de vergunning wordt zonder meer verleend, d.w.z. zonder voorschriften; hoewel dat in theorie mogelijk is, is het praktisch gezien nauwelijks denkbaar dat een vergunning zonder enig voorschrift wordt verleend;

? de vergunning wordt verleend onder voorschriften, hetgeen zo goed als altijd het geval zal zijn; ? de vergunning kan tijdelijk worden verleend; hiervoor zij verwezen naar de toelichting bij artikel 21; ? de vergunning kan worden geweigerd; zie hiervoor de toelichting bij artikel 18. Artikel 17 vermeldt op welke wijze de genomen beschikking naar aanleiding van het verzoek om vergunning bekend wordt gemaakt. Artikel 18 Dit artikel bevat de gronden waarop een vergunning krachtens deze verordening kan worden gewei-gerd. De beslissing op een verzoek om vergunning is steeds afhankelijk van de vraag in welke mate er sprake is van gevaar, schade of hinder voor de omgeving ten gevolge van de aktiviteit waarvoor ver-gunning wordt gevraagd en van de vraag in hoeverre de nadelige effecten kunnen worden voorkomen of beperkt. Dit staat ter beoordeling van het Bestuurscollege. Zo moet genoemd college rekening houden met de effecten van de in artikel 3, eerste en tweede lid, bedoelde aktiviteiten op onder meer natuurwetenschappelijke, landschappelijke, recreatieve en ecologische waarden. Tevens moeten de cumulatieve effecten en de toekomstige ontwikkelingen in het gebied waar de aktiviteiten zullen worden verricht, in beschouwing worden genomen. Voorts moet rekening worden gehouden met mogelijke indirecte gevolgen, zoals verkeersaantrekkende werking van de voorgenomen aktiviteiten. Een vergunning mag slechts worden geweigerd als sprake is van een zodanige mate van gevaar, schade of hinder voor de omgeving dat daaraan door het stellen van voorschriften niet tegemoet kan worden gekomen of indien zulke stringente voorschriften/voorzieningen moeten worden voorgeschreven dat in feite van een andere aktiviteit kan worden gesproken dan waarvoor vergunning is aangevraagd. In elk geval zijn geen gronden voor weigering zaken als:

? waardedaling van woningen in de omgeving van de aktiviteit; ? verhoging van brandverzekeringspremies; ? vrees voor het niet naleven van vergunningvoorschriften. Uiteraard mag het weigeren van een vergunning niet afhankelijk zijn van het wel of niet indienen van bezwaren tegen de gevraagde vergunning. Bij de beoordeling van een verzoek om vergunning moet het Bestuurscollege zich steeds laten leiden door de vraag in hoeverre de omgeving waarin de gevraag-de aktiviteit moet plaatsvinden, in redelijkheid mag worden belast met de door die aktiviteit veroor-zaakte milieuverontreiniging. Overigens bestaat een nauwe relatie tussen dit artikel en artikel 15 van dit ontwerp; zie verder de toelichting bij laatstgenoemd artikel. Artikel 19 Een vergunning geldt, zo blijkt uit het eerste lid van dit artikel, zowel voor de aanvrager als voor zijn rechtverkrijgende(n). De vergunning geldt derhalve voor de milieubelastende aktiviteit. Dat kunnen bijvoorbeeld zijn handelingen, inrichtingen of het perceel waarop of waarin de milieubelastende aktiviteit plaatsvindt. Er is dus sprake van een zakelijk karakter van de vergunning in die zin dat de vergunning is verbonden aan de aktiviteit en niet primair aan de persoon die deze aktiviteit verricht. Niettemin is het uit anderen hoofde noodzakelijk dat het Bestuurscollege op de hoogte wordt gehouden van degene die de aktiviteit uitvoert, bijvoorbeeld in verband met aansprakelijkstelling voor milieuverontreiniging ten gevolge van onzorgvuldig handelen. Het tweede lid van dit artikel eist dan ook dat elke verandering in de tenaamstelling van de vergunning direct wordt gemeld aan het vergunningverlenend gezag. Voorts dient te worden gewezen op het derde lid waarin is bepaald dat de in artikel 6 van dit ontwerp bedoelde bescheiden tevens deel uitmaken van de verleende vergunning. Het is daarom van belang dat deze bescheiden een zo volledig mogelijk beeld geven van de aktiviteit waarvoor vergunning wordt gevraagd. Alle bescheiden dienen door het vergunningverlenend gezag te worden gewaarmerkt. Met name bij de toepassing van sancties ten gevolge

van het niet handelen overeenkomstig de verleende vergunning kunnen bedoelde bescheiden een belangrijke rol spelen. Artikel 20 Dit artikel biedt de mogelijkheid om aan een te verlenen vergunning voorschriften ter voorkoming of beperking van gevaar, schade of hinder voor de omgeving te verbinden. Aan een vergunning kunnen zowel middel- als doelvoorschriften worden verbonden. Veelal zal het doelvoorschrift uit praktische overwegingen de voorkeur verdienen boven het middelvoorschrift. Het is immers van primair belang dat nauwkeurig wordt vastgelegd welk doel wordt beoogd met een bepaald voorschrift. De wijze waarop dat geschiedt, is van minder groot belang en in de meeste gevallen ligt het voor de hand om aan de vergunninghouder de keuze over te laten van het toe te passen middel dat tot het beoogde doel moet leiden. Wellicht ten overvloede zij er op gewezen dat voorschriften uitsluitend mogen strekken ter voorkoming van gevaar, schade of hinder in de zin van dit ontwerp. Het is bijvoorbeeld niet toegestaan voorschriften aan een vergunning te verbinden die een privaatrechtelijke aangelegenheid betreffen of die tot doel hebben een regeling tot het betalen van een schadevergoeding. Evenmin is het toelaatbaar een voorwaardelijk voorschrift aan een vergunning te verbinden; ook is tijdelijke ontheffing van een voorschrift niet toelaatbaar. In het tweede lid is de mogelijkheid vastgelegd voorschriften aan een vergunning te verbinden die verplichten tot het verrichten van metingen ter bepaling van de mate van gevaar, schade of hinder voor de omgeving ten gevolge van de milieubelastende aktiviteit. In dergelijke voorschriften kan worden bepaald dat de uitkomsten van de metingen aan aan te wijzen overheidsdiensten ter beschikking moeten worden gesteld. Krachtens het derde lid kunnen bij eilandsbesluit regels worden gesteld omtrent de wijze waarop aan de genoemde verplichtingen moet worden voldaan en omtrent de vergoeding van kosten die daaruit voortvloeien voor de vergunninghouder als die zodanig hoog zijn dat in redelijkheid niet kan worden verlangd dat ze geheel voor zijn rekening komen.

Het vierde lid maakt het mogelijk bij een aan de vergunning verbonden voorschrift een overheidsdienst aan te wijzen die bevoegd is aan de vergunninghouder nadere eisen te stellen omtrent het onderwerp waarop dat voorschrift betrekking heeft. Krachtens het bepaalde in het vijfde lid kan de vergunninghouder door middel van een aan de vergunning verbonden voorschrift worden verplicht aan zijn personeel een schriftelijke instructie te verstrekken die tot doel heeft de naleving van de aan de vergunning verbonden voorschriften te bevorderen. Artikel 21 Dit artikel opent de mogelijkheid tot verlening van een tijdelijke vergunning. Reden voor de verlening van een dergelijke vergunning kan bijvoorbeeld zijn dat nog geen juist oordeel kan worden gegeven over de te verwachten mate van gevaar, schade of hinder ten gevolge van de milieubelastende aktiviteit of als de desbetreffende aktiviteit een tijdelijk karakter heeft. De totale duur van een tijdelijke vergun-ning, inclusief de eventuele verlengingen, mag de periode van vijf jaar niet overschrijden. Binnen die periode moet de vergunning definitief worden verleend of definitief worden geweigerd. Er zij in dit verband op gewezen dat een tijdelijke vergunning niet zonder meer kan worden omgezet in een definitieve vergunning. Als de termijn waarvoor de tijdelijke vergunning is verleend, is afgelopen en het Bestuurscollege van oordeel is dat er geen bezwaar bestaat tegen verlening van een definitieve vergunning, dient degene die de aktiviteit verricht, een vergunning ingevolge artikel 3, lid 1, van deze verordening aan te vragen voor het aanvangen c.q. uitvoeren van die aktiviteit. Artikelen 22 t/m 25 Op basis van artikel 22 kunnen aan een reeds verleende vergunning verbonden voorschriften worden gewijzigd of ingetrokken, terwijl voorts aan een bestaande vergunning nieuwe voorschriften kunnen worden toegevoegd. De hier beschreven maatregelen kunnen slechts worden getroffen in het belang van het voorkomen of beperken van gevaar, schade of hinder voor de omgeving ten gevolge van de milieubelastende aktiviteit. Het initiatief tot het treffen van bedoelde maatregelen kan uitgaan van zo-

wel het vergunningverlenend gezag als van de vergunninghouder of een belanghebbende. In dit verband moet nog de aandacht worden gevestigd op de verhouding tussen de in dit artikel opgenomen mogelijkheid van toevoeging, wijziging en intrekking van voorschriften en de in artikel 3, lid 1, opgenomen mogelijkheid voor de aanvraag van een uitbreidings- of wijzigingsvergunning en de in artikel 7 opgenomen mogelijkheid om een revisievergunning te verlenen c.q. aan te vragen. Bij de in artikel 22 geboden mogelijkheden is gedacht aan niet omvangrijke wijzigingen of aanpassin-gen. Zodra het om wijzigingen of uitbreidingen van aktiviteiten gaat die dieper in de structuur van de bestaande aktiviteit ingrijpen, zal daarvoor een uitbreidings- of wijzigingsvergunning ingevolge artikel 3, lid 1, of wellicht een revisievergunning als bedoeld in artikel 7 moeten worden aangevraagd. De artikelen 23, 24 en 25 geven de te volgen procedure aan in geval van toepassing van artikel 22. Artikelen 26 t/m 28 Het in artikel 26 vermelde middel van intrekking van de vergunning kan uitsluitend worden gehanteerd als saneringsinstrument en niet als sanctiemiddel. Intrekking van een verleende vergunning is mogelijk indien een aktiviteit in ontoelaatbare mate gevaar, schade of hinder veroorzaakt terwijl de vergunninghouder zich nauwgezet aan de aan de vergunningverbonden voorschriften houdt en wijziging of aanvulling van de voorschriften geen oplossing biedt. De intrekking kan ambtshalve dan wel op verzoek van een belanghebbende plaatsvinden. De artikelen 27 en 28 bevatten de procedure die leidt tot intrek-king van een vergunning. Artikelen 29 en 30 Artikel 29 bevat een limitatieve opsomming van de gevallen waarin de vergunning geheel dan wel gedeeltelijk vervalt. Deze bepalingen spreken overigens voor zich en behoeven geen nadere toelichting. Artikel 30 schrijft voor dat de vergunninghouder de beëindiging van de milieubelastende aktiviteit(en) waarvoor hij vergunning had, dient te melden aan het Bestuurscollege. Dit is van belang om adequaat te kunnen reageren op situaties waarin de aktiviteit wordt beëindigd op een wijze die niet conform de

verleende vergunning is of waarin schade aan het milieu is ontstaan door beëindiging van de aktiviteit. Het Bestuurscollege kan dan in een vroegtijdig stadium de schade (laten) inventariseren en zo nodig tot verhaal van de geleden schade overgaan. Artikelen 31 en 32 Voor aktiviteiten die gevolgen voor het fysieke milieu kunnen hebben, kan het Bestuurscollege een milieueffectrapport (MER) verlangen. Onder een MER wordt verstaan een openbaar document waarin van de voorgenomen activiteit en van redelijkerwijs in beschouwing te nemen alternatieven de te verwachten gevolgen voor het milieu in hun onderlinge samenhang op systematische en zo objectief mogelijke wijze worden beschreven. Het gaat daarbij om de bescherming van mensen, dieren, planten, goederen, water, bodem, lucht en hun onderlinge relaties, dat wil zeggen ecosystemen, kringlopen, wisselwerkingen en klimaat. Het gaat voorts om de bescherming van esthetische, natuurwetenschappelijke en cultuurhistorische waarden (natuur, landschap, monumenten). Ten aanzien van de gevolgen voor de mens moet niet alleen rekening worden gehouden met lichamelijke, maar ook met psychische gevolgen, zoals de leefbaarheid van de omgeving. M.e.r-plichtige aktiviteiten worden bij eilandsbe-sluit, houdende algemene maatregelen, aangewezen. Het gaat daarbij om die aktiviteiten die aanmer-kelijke gevolgen voor het milieu kunnen hebben. Ook aktiviteiten die op zichzelf geen aanmerkelijke gevolgen voor het milieu kunnen hebben, maar in combinatie met andere aktiviteiten wel tot dergelijke gevolgen kunnen leiden, kunnen onder de m.e.r-plicht worden gebracht. De in artikel 32 opgenomen mogelijkheid tot het verlenen van ontheffing van de m.e.r-plicht dient om te voorkomen dat aktiviteiten ten aanzien waarvan reeds een m.e.r. is gemaakt, andermaal aan de m.e.rplicht worden onderworpen. Artikel 33 Om te voorkomen dat de overheid in geval van een calamiteit, slechte bedrijfsvoering of in geval van beëindiging van de aktiviteit(en) wordt geconfronteerd met de kosten die voortvloeien uit de gevolgen

daarvan kan financiële zekerheid worden verlangd ter dekking van eventuele schade in de toekomst. In het eerste lid van dit artikel is opgenomen de bevoegdheid van het Bestuurscollege om ten aanzien van milieubelastende aktiviteiten financiële zekerheid te laten stellen door degene die dergelijke aktiviteiten wil gaan verrichten. Het gaat daarbij vooral om die aktiviteiten die een verhoogd risico voor de omgeving met zich kunnen brengen, zoals (petro-)chemische industrieën, aktiviteiten met betrekking tot chemische (afval)stoffen, bestrijdingsmiddelen, aktiviteiten waarbij schadelijke stoffen worden geloosd of waarbij een verhoogd risico voor bodem-, lucht- en waterverontreiniging bestaat. Deze opsomming is echter geenszins uitputtend. Het tweede lid opent de mogelijkheid tot oplegging van een verplichte verzekering tegen de risico's van milieuschade. Het Bestuurscollege geeft bij eilandsbesluit aan met betrekking tot welke aktiviteiten financiële zekerheidsstelling of een verzekering tegen milieurisico's verplicht wordt gesteld. Dit is geregeld in het derde lid. Het is van belang dat in die gevallen waarin het stellen van financiële zekerheid of een verzekering wordt geëist, de vergunning ingevolge de Hinderverordening niet wordt afgegeven alvorens aan bedoelde eis is voldaan. Dit is geregeld in het vierde lid. Het vijfde lid geeft regels omtrent de aanvulling en verhoging van een reeds gestelde financiële zekerheid, terwijl in het zesde lid is bepaald op welke wijze de zekerheidsstelling kan vervallen. Artikelen 34 en 35 In artikel 34 is geregeld de stopzetting van een milieubelastende aktiviteit bij wijze van administratiefrechtelijke of bestuurlijke sanctie. Het betreft hier een bevoegdheid, niet een wettelijke plicht van het Bestuurscollege om tot stopzetting van de desbetreffende aktiviteit over te gaan. Een dergelijke stopzetting kan bijvoorbeeld bestaan uit het stilleggen van een milieubelastende handeling of het sluiten van een bedrijf waarbinnen de ge-wraakte

aktiviteiten zich afspelen. Overigens kan iedere belanghebbende het Bestuurscollege verzoeken uitvoering te geven aan het eerste lid. In geval van weigering van de zijde van het Bestuurscollege daaraan gevolg te geven, staat krachtens artikel 38, eerste lid, onder h, beroep open bij de Eilandsraad. Tot stopzetting moet onder meer worden overgegaan als: ? de milieubelastende aktiviteit wordt verricht zonder de vereiste vergunning. In de praktijk duldt het Bestuurscollege dergelijke situaties veelal gedurende enige tijd, maar het kan daaraan op elk moment een einde maken door tot stopzetting over te gaan. Er moet in dit verband op worden gewezen dat naast de bevoegdheid tot stopzetting de wettelijke plicht staat om een alsnog ingediend verzoek om vergunning zo snel mogelijk af te handelen. Stopzetting van een aktiviteit die zonder vergunning wordt verricht, maar waarvoor wel een vergunning in het vooruitzicht kan worden gesteld, lijkt niet redelijk. ? de aktiviteit wordt niet verricht overeenkomstig de vergunning. ? de aan de vergunning verbonden voorschriften worden niet nageleefd. In geval van gehele of gedeeltelijke stopzetting kan het Bestuurscollege op grond van het vierde lid toestaan dat, ondanks het bevel tot stopzetting, de overtreder die handelingen verricht die ertoe leiden dat de milieubelastende aktiviteit(en) in overeenstemming met de uitgangspunten van deze verordening c.q. met de vergunning worden gebracht. Zodra de met de verordening of de vergunning strijdige situatie is opgeheven, kan krachtens het bepaalde in het vijfde lid het bevel tot stopzetting worden ingetrokken. Als het Bestuurscollege dit verzuimt, kan de vergunninghouder of degene die de aktiviteit verricht, het Bestuurscollege schriftelijk verzoeken om intrekking van bedoeld bevel, zulks op grond van het bepaalde in het zesde lid. Gewoonlijk wordt een bevel tot stopzetting van kracht nadat de beroepstermijn van een maand is verstreken of, indien beroep tegen het bevel is ingesteld, nadat op het beroep is beslist. Voor gevallen

waarin sprake is van acuut gevaar of zeer ernstige hinder kan het bevel tot stopzetting direct van kracht worden verklaard; het tweede lid maakt dit mogelijk. Indien daartoe naar het oordeel van het Bestuurscollege aanleiding bestaat, kunnen op grond van het zevende lid maatregelen worden getroffen die tot doel hebben dat ongewenste consequenties ten gevolge van het bevel tot stopzetting optreden. Daartoe kan verzegeling van een plaats of bedrijf waar de gewraakte aktiviteiten plaatsvinden, geschieden of kan apparatuur worden verwijderd door het Bestuurscollege op kosten van de overtreder. Artikel 35 bepaalt dat, als een aktiviteit geheel of gedeeltelijk is stopgezet gedurende zes achtereenvolgende maanden, de vergunning geheel of voor het deel waarop de stopzetting betrekking heeft, vervalt. In dergelijke gevallen zal dan opnieuw een vergunning moeten worden aangevraagd. Artikel 36 Dit artikel biedt het Bestuurscollege de mogelijkheid om op kosten van de overtreder te (doen) uitvoeren wat nodig is om de met de verordening c.q. de op basis van de verordening verleende vergunning strijdige situatie ongedaan te maken. In beginsel dient aan deze bepaling pas toepassing te worden gegeven nadat een bevel tot stopzetting is gegeven en nadat de overtreder van het voornemen tot de toepassing van bestuursdwang schriftelijk door het Bestuurscollege in kennis is gesteld. Alvorens het Bestuurscollege tot effectuering van de bestuursdwang overgaat, dient de overtreder in de gelegenheid te worden gesteld om alsnog aan zijn verplichtingen te voldoen. Artikel 37 Er zijn gevallen denkbaar waarin gehele of gedeeltelijke stopzetting van een milieubelastende aktiviteit niet het meest effectieve middel is. Vaak ook is de ernst van de overtreding niet van dien aard dat stopzetting gerechtvaardigd is. In die gevallen kan, indien het belang van het voorkomen of beperken van gevaar, schade of hinder voor de omgeving zich daartegen niet verzet, het Bestuurscollege in plaats van een bevel tot stopzetting een dwangsom opleggen voor elke dag dat de met de verordening of een

op grond van de verordening verleende vergunning strijdige situatie voortduurt. Het betreft hier een administratieve sanctie, dat wil zeggen een maatregel die het Bestuurscollege kan opleggen om de naleving van hetgeen bij of krachtens de Hinderverordening is bepaald, te kunnen afdwingen. Een dergelijke maatregel moet niet worden verward met de sancties in de strafrechtelijke sfeer als bedoeld in de Strafregeling Eilandsverordeningen (P.B. 1952, no. 3). De in artikel 37 opgenomen dwangsomrege-ling beoogt primair een praktische regeling te zijn; zij biedt het Bestuurscollege de mogelijkheid om snel en effectief op te treden tegen overtredingen van het bepaalde bij of krachtens deze verordening. Daarbij gaat het vooral om die overtredingen ten aanzien waarvan beëindiging van de aktiviteit of de toepassing van bestuursdwang niet of minder effectief is. Het in het eerste lid neergelegde criterium "indien het belang van de bescherming van het milieu zich daartegen niet verzet" moet als volgt worden verstaan. Indien het een met de verordening strijdige aktiviteit betreft die wegens grote risico's of schade voor het milieu niet kan worden getolereerd, dient toepassing te worden gegeven aan artikel 34, nl. stopzetting van de aktiviteit, al dan niet in combinatie met de toepassing van bestuursdwang. In een dergelijke situatie is het opleggen van een dwangsom niet in het belang van de bescherming van het milieu. Dit zal in het algemeen het geval zijn in situaties waarin aktiviteiten die vergunningplichtig zijn krachtens deze verordening, zonder vergunning worden verricht. Voorkomen moet worden dat in die gevallen de overtreder de dwangsom betaalt en vervol-gens zijn aktiviteiten voortzet. Het Bestuurscollege is in beginsel vrij om zelf de hoogte van de op te leggen dwangsom te bepalen. De dwangsom moet echter wel in redelijke verhouding staan tot het (milieu)belang dat door de overtreding wordt aangetast. De dwangsom wordt in geval van een overtreding verbeurd met ingang van de dag waarop de beschikking waarbij de dwangsom is opgelegd, van kracht is geworden. In concreto wordt de beschikking van kracht nadat de beroepstermijn van een maand is verstreken of, indien beroep tegen de beschikking is ingesteld, nadat de Eilandsraad op dit beroep heeft beslist. Op grond van het bepaalde in artikel 38, eerste lid, onder k, juncto artikel 40, eerste lid, kan de vergunninghouder of degene die aktiviteiten in strijd met deze verordening verricht, binnen een maand na de dag waarop de beschikking is verzonden, in beroep gaan. Evenals bij de stopzetting kan het Bestuurscollege de overtreder in de gelegenheid stellen om aan de overtreding een einde te maken alvorens tot effectuering van de dwangsombeschikking over te gaan.

Het Bestuurscollege kan de door haar vastgestelde dwangsom bij dwangbevel invorderen. Dit dwangbevel wordt op kosten van de overtreder bij deurwaardersexploit betekend en ten uitvoer gelegd op de wijze die is voorgeschreven in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Nederlandse Antillen ten aanzien van vonnissen en authentieke akten. Tegen het dwangbevel tot invordering van het verbeurde bedrag kan binnen 30 dagen vanaf de dagtekening verzet worden aangetekend bij de civiele rechter door dagvaarding van het Bestuurscollege dat de dwangsom heeft opgelegd. Het verzet schorst de tenuitvoerlegging. Artikelen 38 t/m 41 Deze artikelen hebben betrekking op het beroep. Artikel 38 vermeldt tegen welke beschikkingen be-roep openstaat. Met een beschikking wordt een weigering om een beschikking te geven gelijkgesteld zodat ook daartegen beroep kan worden ingesteld. Binnen zes maanden moet het Bestuurscollege een beschikking geven; deze termijn kan eenmaal met ten hoogste drie maanden worden verlengd, bijvoorbeeld in geval van gecompliceerde vergunningaanvragen. Als na verloop van bedoelde termijnen geen beschikking is genomen, wordt deze geacht te zijn geweigerd. In artikel 39 is aangegeven van welke beslissingen beroep kan worden aangetekend bij de Eilandsraad en van welke beslissingen beroep kan worden aangetekend bij het Bestuurscollege. Voor de gevallen, bedoeld in artikel 38, eerste lid, onder k, ligt, gelet op de aard van de beschikkingen, een beroepsprocedure bij het Bestuurscollege meer voor de hand dan bij de Eilandsraad. Naast de vergunningaanvra-ger zijn gerechtigd tot het instellen van beroep degenen die tijdig schriftelijk bezwaren conform het bepaalde in artikel 14 hebben ingediend en iedere belanghebbende die aannemelijk kan maken dat hij redelijkerwijs niet in staat is geweest zijn bezwaren tijdig in te dienen. Artikel 40 geeft aan dat het beroep binnen een maand na de dag waarop de beschikking is verzonden, moet zijn ingediend. In principe zal overschrijding van deze termijn niet-ontvankelijkverklaring van degene die het beroep heeft ingesteld tot gevolg hebben, tenzij hij met vrucht een beroep kan doen op het tweede lid van artikel 40.

Ingevolge het bepaalde in artikel 41 wordt de beschikking van kracht met ingang van de dag na het einde van de beroepstermijn van een maand, tenzij het Bestuurscollege de beschikking terstond van kracht heeft verklaard. In dat laatste geval wordt de beschikking direct van kracht, hetgeen overigens niet uitsluit dat de beschikking in beroep nog wordt vernietigd. Indien binnen de in het eerste lid van artikel 39 bedoelde termijn van een maand beroep wordt ingesteld tegen de beschikking, schort dit de inwerkingtreding daarvan op totdat op het beroep een beslissing is genomen, tenzij de beschikking terstond van kracht is verklaard. Artikelen 42 t/m 45 Deze artikelen spreken voor zich en behoeven geen toelichting. Artikelen 46 t/m 49 Deze artikelen bevatten een aantal strafrechtelijke bepalingen die niet kunnen worden gemist bij regelgeving als de onderhavige. De in artikel 46 strafbaar gestelde feiten zijn misdrijven, ten aanzien waarvan zwaardere straffen kunnen worden opgelegd dan ten aanzien van de in artikel 47 vermelde feiten die als overtredingen wor-den aangemerkt. Overtreding van de in artikelen 44 en 45, vijfde lid, vervatte geheimhoudingsplicht wordt strafbaar gesteld in artikel 285 van het Wetboek van Strafrecht van de Nederlandse Antillen. In artikel 49, eerste lid, is de bijkomende straf van verbeurdverklaring van de voorwerpen die door middel van het plegen van de strafbare feiten van deze verordening zijn verkregen en van de voorwerpen waarmee bedoelde strafbare feiten zijn gepleegd, althans voorzover deze de veroordeelde toebehoren. In het tweede lid van artikel 49 is als bijkomende straf opgenomen de openbaarmaking van de rechterlijke uitspraak.

Artikel 50 t/m 53 Deze artikelen bevatten enkele overgangs- en slotbepalingen. Artikel 50 bevat een overgangsregeling zowel met betrekking tot bestaande hindervergunningen en aanvragen voor hindervergunningen als met betrekking tot milieubelastende aktiviteiten waarvoor vóór de inwerkingtreding van deze verordening geen vergunning was vereist. In concreto gaat het der-halve om al die milieubelastende aktiviteiten die zijn aangevangen vóór de inwerkingtreding van deze verordening. Voor laatstgenoemde aktiviteiten dient binnen drie maanden en na het ontstaan van de vergunningplicht ingevolge deze verordening een verzoek om vergunning bij het Bestuurscollege te worden ingediend. Artikel 51 bevat aanpassingsbepalingen voor de Bouw- en woningverordening Curaçao. Het Bestuurscollege krijgt daardoor de mogelijkheid om milieubeschermende voorwaarden te koppelen aan de bouwvergunning. Dit kan noodzakelijk zijn indien de bouwactiviteiten bijvoorbeeld plaatsvinden nabij een beschermd natuurgebied, of ernstige overlast aan omwonenden kan veroorzaken. De artikelen 52 en 53 spreken voor zich en behoeven geen nadere toelichting. Willemstad, Het Bestuurscollege van het Eilandgebied Curaçao, De Gezaghebber, De Secretaris,