HOE KATTEN DE WERELD VEROVERDEN

January 9, 2018 | Author: Anonymous | Category: Geschiedenis, Oudheid, Oude Egypte
Share Embed Donate


Short Description

Download HOE KATTEN DE WERELD VEROVERDEN...

Description

HOE KATTEN DE WERELD VEROVERDEN Uit: Het Nationaal Spreekbeurtenboek –Uitgeverij House of Books HOE KATTEN DE WERELD VEROVERDEN Op de wereld komen 23 soorten wilde katten voor. Zo leeft in Europa de wilde boskat. Deze dieren kun je beter niet in huis halen. Ze zijn oersterk en veel te wild. De kattensoorten die wel als huisdier geschikt zijn stammen allemaal af van de wilde Egyptische kat. Dit dier werd ongeveer vierduizend jaar geleden voor het eerst als huisdier gehouden. Voor de Egyptenaren werden deze katten al snel heel belangrijke dieren. Dat kwam, omdat zij graanschuren waren gaan bouwen. Het graan werd in deze schuren bewaard voor de mensen die aan de piramides werkten. Die waren vaak met tienduizenden tegelijk bezig, en daar moest elke dag flink wat brood voor gebakken worden. De bewaarders van de graanschuren hadden regelmatig last van enorme muizenplagen, tot ze merkten dat de wilde Egyptische katten hier een goed wapen tegen waren. Ze gingen deze katten fokken tot ze een kattensoort hadden die klein en dapper was, en daarbij voor mensen een rustig karakter had. Zo ontstond de eerste huiskat. Dit kattenras bestaat nog steeds, het is de Egyptische Mau. DE HEILIGE KATTEN VAN EGYPTE De katten stegen langzaam in aanzien. Ongeveer 1.000 jaar voor Christus was de kat in Egypte een heilig dier geworden. De farao’s hielden katten in hun paleizen en op veel muurschilderingen werden katten afgebeeld. Wie een kat mishandelde kon op een zware straf rekenen. Zo werd een soldaat die met zijn strijdwagen een kat overreed ter dood veroordeeld. Als ergens een kat doodging, schoren de mensen als teken van rouw hun wenkbrauwen af. Katten werden op speciale kerkhoven begraven. Prins Tutmosis, de broer van farao Akhnaton, legde zijn dode kat in een vergulde kistje en liet dat in de grafkamers van zijn broers’ piramide bijzetten. Vlakbij de grote piramide van Cheops werd een kleine piramide gebouwd, die als graf diende voor de 17 katten van deze farao. De Egyptenaren dachten dat zij hun macht en voorspoed voor een deel aan hun katten dankten. Zij zagen de katten als een soort geheim wapen. Daarom was het streng verboden om katten naar andere landen te brengen. In de havens aan de kust werd daar streng op gecontroleerd. Zo kwam het de je overal in Egypte huiskatten zag lopen, die buiten Egypte nergens voorkwamen. Tot in het jaar 30 voor Christus de Romeinen de Egyptische vloot versloegen en het land innamen. Toen werd de huiskat door hen naar Europa gebracht. Vanuit Rome kwam de huiskat al snel in

Griekenland en Spanje terecht. En ongeveer 150 jaar na Christus liepen er ook in Engeland, België en het zuiden van Nederland huiskatten rond. DE DUIVELSE KATTEN VAN EUROPA Door de Romeinen werden de katten ook in Europa geliefde huisdieren. Dit duurde ongeveer tot het jaar 400. Toen werden de Romeinse legers door de Vandalen en andere volken aangevallen en werden ze terug naar Rome gedreven. De meeste Romeinen namen hun katten niet mee, maar lieten ze los. De katten zwierven rond kloosters en boerderijen, en werden gebruikt voor de muizenjacht. Ze mochten de huizen niet meer in, maar moesten in schuren, hooibergen of in de open lucht slapen. Zo kregen de katten het langzaam steeds slechter. In Engeland maakten priesters hun jassen van kattenvellen. En in Frankrijk werden Christenen die niet aan de kerk van Rome wilden gehoorzamen ervan beschuldigd dat ze duivelaanbidders waren, en dat die duivel aan hen verscheen in de gedaante van een zwarte kat. Dit gebeurde rond het jaar 1100. De kerk van Rome stuurde een leger naar het zuiden van Frankrijk. De soldaten van de kerk vermoordden tienduizenden Katharen, zoals de ongehoorzame Christenen zich noemden. De katten kwamen er ook slecht af: ze werden met honderden tegelijk op houtvuren verbrand. HOE KATTEN HUN SLECHTE NAAM KREGEN Dit duurde honderden jaren. Katten werden door steeds meer mensen als duivels en helpers van heksen en tovenaars gezien. Als ergens plotseling mensen doodgingen, dachten hun buren niet aan een ziekte, maar aan hekserij. Als bij iemand een kat op het dak van zijn huis was gezien en een dag later ging zijn buurvrouw dood, dan was hij de pineut. Zo moest een Engelse vrouw in 1582 voor de rechter komen omdat zij twaalf jaar eerder vier pasgeboren katjes een dag in haar huis had laten slapen. Een andere vrouw, mevrouw Waterhouse, werd zelfs ter dood veroordeeld. Zij had een kat in huis gehaald, en daarna stierven eerst de koeien van haar buren en vervolgens ging haar buurman dood. Volgens de rechter kwam dat doordat zij de kat behekst had, en hij veroordeelde mevrouw Waterhouse tot de brandstapel. Dit soort dingen gebeuren nu gelukkig niet meer, maar volgens het bijgeloof is een zwarte kat nog altijd een teken dat er onheil en narigheid op komst is. En er zijn ook spreekwoorden waaruit blijkt dat een kat heel lang als een onbetrouwbaar dier werd gezien. Zo betekent het spreekwoord: ‘een kat in de zak kopen’ dat je een waardeloos ding gekocht hebt. Een vrouw die een slecht humeur heeft noemen wij een ‘kattig’ mens. En iemand die ‘een kat uitdeelt’, is iemand die scherpe en vervelende opmerkingen maakt.

DE EERSTE KATTENTENTOONSTELLING Na het jaar 1750 worden er in de meeste landen geen heksenprocessen meer gehouden. Daardoor durven mensen weer katten in hun huizen te halen. Tegen de muizen, en voor de gezelligheid. In 1871 wordt in Londen de eerste kattententoonstelling gehouden. Daar werden de verschillende kattenrassen precies omschreven. Het aantal verschillende kattenrassen was niet zo groot als nu. Het waren onder andere de Angorakat, de Perzische kat en de grijze Karthuizer-kat. De Egyptische Mau gold toen niet als echt kattenras. Dat is vreemd, want alle kattensoorten van de wereld stammen van deze dieren af. Pas in 1968 werd besloten dat de Egyptische Mau een echt kattenras was. Van toen af mochten deze katten meedoen aan tentoonstellingen en kattenshows. DE KATTEN VAN HET VERRE OOSTEN Rond het jaar 400 na Christus kwamen de eerste katten in China en Azië terecht. Waarschijnlijk zijn zij meegekomen met de karavanen die langs de Zijderoute naar China reisden. In Azië ontstond een heel apart kattenras: de Siamese kat. Toen deze katten voor het eerst in Engeland op een kattententoonstelling te zien waren, schrokken veel mensen zich een hoedje. Ze vonden deze lichtgrijze kat met zijn spitse snuit en felblauwe ogen een dier uit een nachtmerrie. Maar al snel werden deze slanke katten heel geliefd. Momenteel komt deze raskat overal ter wereld voor. Een merkwaardig kattenras is de Birmaanse kat. Dit ras dook plotseling op, rond het jaar 1920. Daarvoor had nog nooit iemand van deze dieren gehoord. De man die deze langharige katten met witte voeten naar een tentoonstelling stuurde was een graaf uit Frankrijk. Volgens zijn verhaal kwamen de dieren uit de bossen van Birma. Daar werden ze door monniken in een tempel gehouden, omdat het heilige dieren waren. Dat kwam omdat duizend jaar geleden een generaal die de tempel verdedigde door de vijand gedood werd. Toen hij neerviel, sprong zijn kat bovenop hem. Deze kat heette Sinh, en hij bleef zeven dagen op zijn dode baasje zitten. Sinh weigerde om te eten en te drinken, en stierf van honger en dorst. Toen hij doodging, zagen de monniken dat zijn voetjes wit geworden waren. En die witte voetjes bleven alle katten voortaan houden. Dit is een mooi verhaal, maar waarschijnlijk is het verzonnen. Sommige kattenfokkers denken dat de Franse graaf deze katten zelf heeft gefokt, en dat hij het verhaal over de witte voetjes en de dode generaal erbij heeft verzonnen om het mooier te maken. DE VRIENDSCHAP TUSSEN KATTEN EN MATROZEN

Toen Columbus in 1492 Amerika ontdekte, had hij een scheepskat aan boord. Dat was al eeuwenlang een gewoonte waar matrozen uit alle Europese landen zich aan hielden. Deze gewoonte stamt uit het oude Egypte. De matrozen uit die tijd wilden niet uitvaren zonder een kat aan boord. Zij geloofden dat een scheepskat hen tegen storm en schipbreuk zou beschermen, en dat een schip zonder kat jammerlijk zou vergaan. De schepelingen uit de tijd van Columbus hadden een eenvoudiger reden om een kat aan boord te nemen. De scheepskat had tot taak om de ratten en muizen te vangen, die anders de voedselvoorraad zouden aanvreten. En een aangevreten stuk scheepsbeschuit, dat naar muizenpies stinkt en waar ook nog een muizenkeutel op ligt, dat eet voor een matroos niet prettig. Een aantal scheepskatten kwam in Amerika aan land terecht. Daar verspreidden de dieren zich snel. Toen na het jaar 1700 steeds meer Engelsen, Fransen en Nederlanders in Noord-Amerika gingen wonen namen die vaak katten mee. Tegenwoordig leven er in Amerika net zoveel katten als in Europa, terwijl deze dieren daar 500 jaar geleden nog helemaal niet voorkwamen. KATTEN ZITTEN OVERAL Het kwam nogal eens voor dat de scheepskat in een vreemde haven ontsnapte. Of dat de bewoners van een pas ontdekt eiland goud en sieraden voor een kat boden. Zo verspreidden de katten zich langzaam over alle eilanden van de wereld. Ze komen voor op grote eilanden als Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland. Maar ook op kleine, onbewoonde eilandjes bij de Zuidpool leven katten. Die zijn ooit meegekomen met de walvisvaarders, die op deze eilandjes de gevangen walvissen slachtten. De walvisvangst is nu verboden, en de eilandjes worden alleen nog af en toe door biologen en onderzoekers bezocht. De katten zitten er nog steeds. Ze voeden zich met jonge pinguins en zeemeeuwen. Voor zeldzame diersoorten is het weleens schadelijk als er katten op een eiland terecht komen. Zo is op een eilandje bij Nieuw-Zeeland het zeldzame Stephens-winterkoninkje uitgeroeid door de kat van de vuurtorenwachter. En in het beroemde natuurgebied van de Galapagos-eilanden worden de zeehagedis en de Galapagos-aalscholver door verwilderde katten bedreigd. KATTEN IN DE KUNST Katten zijn eigenwijs, en gaan het liefst hun eigen gang. De meeste katten hebben dan ook een hekel aan kunstjes leren. Je ziet ze daarom bijna nooit in circussen optreden. Ook in televisieseries doen bijna nooit katten mee. We kennen dolfijnen als Flipper, honden als Lassie en Rin-Tin-Tin, paarden als Trigger en Mr. Ed, en natuurlijk Clarence, de schele leeuw uit de tv-serie ‘Daktari’. Toch zijn er veel kunstenaars die van katten houden.

Er zijn honderden schrijvers die gedichten en verhalen over katten schreven. Er zijn veel schilderijen waarop katten staan afgebeeld. Er zijn liedjes over katten en er is een heel leuke kattenfilm, ‘Minoes’. Maar het beroemdst is de musical ‘Cats’. Deze musical gaat over het Grote Kattenbal, dat elk jaar op een verlaten autosloperij wordt gehouden. Voor het bal begint vertellen en zingen de belangrijkste katten over wat ze in hun leven hebben meegemaakt. Grizelda, Rum-Tum-Tugger en Oude Deuteroneus hebben de hoofdrollen, en worden door mensen gespeeld. Deze musical is tientallen jaren aan één stuk in Londen opgevoerd. Er is een Nederlandse uitvoering van geweest, maar ook een Duitse, een Deense, een Franse, een Italiaanse, een Spaanse en ga zo maar. door. Het is een van de meest succesvolle musicals die ooit zijn gemaakt. Zo hebben eerst de echte katten de wereld veroverd, en daarna deed de musical ‘Cats’ het nog eens over!

View more...

Comments

Copyright � 2017 NANOPDF Inc.
SUPPORT NANOPDF