Industrie 4.0

Industrie 4.0 - gezien door het oog van een machinebouwer Uitgelegd door Dan Rossek, Marketing Manager

Omdat de interesse voor het concept van Industrie 4.0 toeneemt, neemt Omrons Dan Rossek de praktische aspecten onder de loep die komen kijken bij de implementatie ervan en bespreekt hij wat die voor machinebouwers betekenen. Industrie 4.0: in elk gesprek over de toekomst van de verwerkende of producerende industrie duikt deze nieuwe magische term op. Sinds de introductie van het concept op de Hannover Messe van 2011 om de trends binnen verschillende bedrijfstakken te beschrijven en verbinden, geldt het begrip als het begin van een nieuw productiemodel. Waarom eigenlijk die toevoeging ‘4.0’? Het concept geeft aan dat dit de vierde industriële revolutie is en een verandering in de benadering van het productieproces. Deze verandering is net zo radicaal als de overgang in de late achttiende eeuw van handmatige productiemethodes naar de toepassing van machines en industriële processen. Wanneer we naar de tussenliggende jaren kijken, zouden we een tweede industriële revolutie kunnen definiëren, die in de late negentiende eeuw begint en tot in de eerste jaren van de twintigste eeuw voortduurt, en haar hoogtepunt beleeft met de vroege elektrificatie van de fabrieken, massaproductie en de lopende band. De derde industriële revolutie deed haar intrede met de overgang van analoge naar digitale technologie. Of, om in meer industriële termen te blijven, de

“Met Industrie 4.0 zullen productielijnen zichzelf automatisch aanpassen om zo de productiviteit te optimaliseren.” Dan Rossek, Marketing Manager

overgang in de laatste periode van de twintigste eeuw op digitale computertechniek en digitale communicatie. Dat brengt ons bij Industrie 4.0, globaal gedefinieerd als ‘de computerisering van de productie’. Vergeleken met andere begrippen die rondgaan, zoals de ‘lights out-fabriek’, de ‘connected fabriek’ of zelfs de ‘cyberfabriek’, heeft dit vooral betrekking op de overgang naar zelfregulerende productieprocessen, met meer gedistribueerde intelligentie richting individuele machines en componenten.

OPINIE

Met Industrie 4.0 zullen productielijnen zichzelf automatisch aanpassen om zo de productiviteit te optimaliseren. Sommige aanpassingen worden van bovenaf aangestuurd, waarbij de productielijnen dynamisch reageren op nieuwe of aangepaste productieopdrachten, zodat ze naadloos aansluiten bij de logistiek en de verdere bedrijfsactiviteiten. Andere aanpassingen worden aangegeven door het product zelf, dat met de lijn communiceert om zijn optimale route door het productieproces te bepalen. Als zich ergens in de productielijn bijvoorbeeld een knelpunt voordoet, zal het product dit herkennen en kijken of er eerst andere bewerkingen kunnen worden uitgevoerd en de lijn vervolgens instrueren om het traject te verleggen. Industrie 4.0 zorgt ook voor een grotere mate van flexibiliteit in het productieproces. Dit is gewoon de logische volgende stap naar een proces dat ons al voerde van een mechanische omschakeling van de lijn bij de wisseling van het product, naar een aanpassing van de lijn waarbij we slechts op een knop hoeven te drukken. Tijdens Industrie 4.0 kan één en dezelfde lijn elk type product hanteren, zonder dat daarbij tussen de verschillende batches een omschakeling nodig is. Bijvoorbeeld doordat onderdelen of producten vanaf de lijn robotprofielen aanpassen. Als dit alles u bijzonder futuristisch in de oren klinkt en ver buiten de grenzen lijkt te liggen van wat nu mogelijk is, dan is dat niet terecht. Het is namelijk simpelweg een uitvloeisel van de communicatiediscussie die de laatste twee decennia het ontwerp van besturingssystemen heeft gedomineerd. En hoewel het lijkt te impliceren dat hiervoor een productiefaciliteit nodig is die nog helemaal van de grond af moet worden opgebouwd om zo de idealen van Industrie 4.0

Van stoom naar digitaal: de industriële revolutie gaat door

optimaal tot hun recht te laten komen, heeft dit concept in feite veel praktischere gevolgen voor machinebouwers. De twee belangrijkste aspecten waarmee rekening moet worden gehouden, zijn de verwerking van data rondom de machine – in het bijzonder de transformatie die de gegevens moeten ondergaan om bruikbare informatie te verschaffen – en de informatiestroom tussen de machine, de bredere productie-omgeving en de hogere bedrijfsniveaus. Tegenwoordig beschikken alle automatiseringscomponenten over meer intelligentie en ligt er een grotere nadruk op

netwerken, wat betekent dat de informatie overal toegankelijk is. De nieuwste besturingsplatforms, zoals de Sysmac-controllers van Omron, kunnen deze informatie bliksemsnel verwerken. Op die manier maken ze optimaal gebruik van de gegevens die door de machine zichtbaar wordt gemaakt alsook van de informatie van en naar systemen van een hoger niveau. Omdat dit zich bij Omrons Sysmac-controllers allemaal op het niveau van hardware afspeelt, en niet zozeer in soft- of middleware waar deze functies voorheen waren ondergebracht, is het besturingssysteem in staat tot de real-time interactie die voor echt dynamische productielijnen vereist is. Alleen al het feit dat de voor Industrie 4.0 benodigde intelligentie, snelheid, kracht en communicatiemogelijkheden nu al beschikbaar zijn, is reden genoeg om vaart te zetten achter de invoering van de jongste oplossingen op automatiseringsgebied. Maar dezelfde kenmerken zijn ook belangrijke aspecten van de overgang naar verbeterde OEE-scores (Overall Equipment Effectiveness), verbeterd preventief onderhoud en dalende totale eigendomskosten (Total Cost of Ownership). Met andere woorden: denk niet dat Industrie 4.0 een concept is met alleen theoretische aantrekkingskracht. Wie dieper in de materie duikt, zal ontdekken dat er grote praktische mogelijkheden achter schuilgaan, met besturingsmodellen die vandaag al kunnen worden geïmplementeerd en die voor alle aspecten van de productie reële voordelen opleveren.