Josef Fiala (1748 -1816) was een Tsjechische componist, hoboïst en viola da gamba-speler. Fiala begon zijn professionele leven als hoboïst in dienst van Gravin Netolická. In 1777 verhuisde hij naar München waar hij werkte in het hoforkest van prins Maximiliaan III Jozef van Beieren. In die tijd ontmoette hij Mozart die onder de indruk was van zowel zijn spel als zijn composities. Met hulp van Mozart kreeg hij een aanstelling bij het orkest van de aartsbisschop van Salzburg. In 1785 verhuisde hij naar Wenen, waar Mozart hem weer hielp bij het vinden van werk. Vanaf 1786 werkte Fiala in Sint-Petersburg voor Catharina de Grote. In 1790 verhuisde hij naar Pruisen en werkte daar als viola da gamba-speler aan het hof van Frederik Willem II van Pruisen. Uiteindelijk kwam hij terecht in Donaueschingen, waar hij vanaf 1792 tot zijn dood gewoond heeft.
Stichting Kamermuziek Oud Avereest
Carl Philp Emmanel Bach studeerde aan de gymnasia van Köthen en Leipzig. Oorspronkelijk studeerde hij rechten in Leipzig en Frankfurt an der Oder, maar hij werd in 1740 hofmusicus (klavecinist) van Frederik de Grote in Potsdam, niet ver van Berlijn. Hij moest daar onder andere de koning, die een bekwaam fluitist en componist was, begeleiden op het klavecimbel. Hij heeft voor veel adellijke personen muziek geschreven.Zijn brede, algemene ontwikkeling was hem hierbij erg van nut: hij verkeerde met groot gemak in de hoogste kringen, was charmant, hoffelijk en onderhoudend - eigenschappen die zijn vader wel eens miste. Carl Philipp Emanuel heeft regelmatig gereisd. Op 8 januari 1767 - het jaar waarin hij zijn ambtstijd als hofmusicus van koning Frederik de Grote van Pruisen beëindigde en zijn werkzaamheden als stadsmuziekdirecteur in Hamburg begon heeft hij een concert gegeven in het Concerthuis aan de Poelestraat in Groningen. Carl Philipp Emanuel Bach werd in Groningen geannonceerd als "de heer Bach van Berlijn" in overeenstemming met de Duitse gewoonte om van de "Bückeburger Bach" of "Berlijnse Bach" te spreken in een periode dat er tal van leden van deze muzikale familie kapelmeester en organist waren. In Groningen heeft hij op een klavecimbel "Muziek Stukken van zyne eigene Compositie" gespeeld. Als componist geldt Carl Philipp Emanuel als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Empfindsame stijl in de muziek, die sterk de nadruk legt op een gevoelvolle expressie en dichtbij de Sturm und Drang ligt. In dit opzicht is hij een overgangsfiguur tussen de barokstijl van zijn vader en het classicisme van de Eerste Weense School. Hij was verder een belangrijk muziektheoreticus voor klavierinstrumenten. Hij kende alle mogelijke theorieën en technieken en men mag hem zelfs beschouwen als de vader van de moderne pianotechnieken. Zijn Versuch über die wahre Art das Klavier zu spielen (1753 - 1762) is fundamenteel voor de kennis van de stijl van klavierinstrumenten in de tweede helft van de achttiende eeuw.
“De klassieke salon”
Concert in de Reestkerk op zondag 18 maart 2012. Aanvang 15.00 u.
Apollo Trio Ofer Frenkel Thomas Oltheten Marion Boshuizen
klassieke hobo klassieke fagot fortepiano
G. Platti 1700-1763
Sonate in c moll Adagio-allegro-mesto-allegro
J.A. Amon 1763-1825
Sonate in F op.88 voor fagot en piano Allegro -Andante, quasi allegretto -Polonaise
R. Schumann 1810-1856
uit 3 romanzes voor hobo en piano op.94 nr 1 en nr 3
C.T. Lalliet 1837-1892
Terzetto opus 22 Introduzione -andante maestoso -rondo: allegro moderato
Pauze* W.A. Mozart 1756 - 1791
Divertimento in Es andante –menuet-polonaise –presto assai
J. Fiala 1748-1816
Duo Concertante in F allegro assai- adagio -allegro
C.P.E. Bach 1714 -1788
Aus der 2. Sammlung Rondo in C voor piano
G. Corticelli 1804-1840
Terzetto nr. 3 Allegro vivace- andante sentimentale -allegretto scherzoso
Secr. J. Simons,.v.d.Grondenstraat 35, 7711HR Nieuwleusen. Tel.0529-482104
Op 15 april speelt Leonard van Lier, piano, werken van van Haydn, Schubert, Brahms, Rachmaninoff en Herz.
Informatie over volgende concerten krijgt u gratis na een email met alleen Ja naar
[email protected]. Bankrelatie: Rabobank Vaart en Vechtstreek Dedemsvaart nr.31.29.84.316
*U wordt verzocht per volwassene tenminste € 10 bij te dragen in de collecte. U krijgt een gratis consumptie. Kinderen gratis toegang.
Het Apollo Trio maakt deel uit van het Apollo Ensemble uit Lelystad, opgericht in 1992. De spelers van het Apollo Ensemble zijn internationale topmusici die als kerngroep in diverse bezettingen met elkaar musiceren. Er wordt gespeeld op authentieke instrumenten. Het ensemble speelt op toonaangevende podia en festivals en maakt concertreizen naar Rusland, Kroatië, Frankrijk, Canada en de Verenigde Staten. Sinds 2002 geeft het Apollo Ensemble de Apollo Zomeracademie die is uitgegroeid tot een internationale cursus voor kamermuziek. Ofer Frenkel kreeg zijn opleiding hobo en compositie in Tel Aviv. In Zwitserland studeerde hij bij Thomas Indermühle en Emanuel Abbül. Vanaf 1992 specialiseerde hij zich in historische hobo’s, eerst bij Michel Piguet aan de 'Schola Cantorum Basiliensis' te Basel, daarna in Den Haag bij Ku Ebbinge. Hij speelt met bekende barokgezelschappen als Les Musiciens de Louvre, de Nederlandse Bachvereniging, Concerto Köln, Rheinische Kantorei, Musica ad Rhenum, Jerusalem Baroque Orchestra e.a. Daarnaast is hij een van de oprichters van het ensemble 'Accademia Daniël', dat veel succes oogstte met opnames met zanger Klaus Mertens. Marion Boshuizen, klavecimbel, orgel, fortepiano studeerde in Utrecht bij Nico van den Hooven en Kees van Houten, in Luzern bij Monika Henking en in Zürich bij Johann Sonnleitner. Zij volgde masterclasses bij o.a. Harald Vogel en Jos van Immerseel. Ze is medeoprichter van het Apollo Ensemble, waarmee ze ook solistisch optreedt. Tevens is de goede organisatie van de vele Apollo projecten op haar conto te schrijven. Daarnaast is ze werkzaam als repetitor en continuospeler bij diverse orkesten zoals het Brabants Orkest, Ensemble Conservatoire, Opera Zuid en het PromenadeOrkest. Thomas Oltheten, fagot, studeerde aan de conservatoria van Utrecht, Zürich en Zwolle. In de loop der tijd is hij zich meer en meer gaan verdiepen in de ontwikkeling van de fagot door de eeuwen heen. Zo bespeelt hij de dulciaan, barokfagot, klassieke fagot, romantische fagot en de moderne fagot. Hij is oprichter van het Apollo Ensemble en heeft de organisatie daarvan vanaf de grond opgebouwd. Daarnaast speelt hij in diverse (barok) orkesten in binnen- en buitenland, zoals o.a. Stuttgarter Barockorchester, Concerto d’Amsterdam het NoordNederlands orkest en het Combattimento Consort. De barok eindigt in 1750 met de dood van Bach, de klassieke periode begint dan en eindigt in 1810. Zo eenvoudig en eenduidig is het gelukkig niet. De overgang van barok naar de klassieke stijl via de style galante, de Weense klassieken Haydn, Mozart en de vroege Beethoven, en de overgang van klassiek naar vroegromantiek komen in dit programma allemaal aan bod. De diversiteit in stijl en klankkleur, gevat in composities van C. P. E. Bach, Mozart, Corticelli, Fiala, Lalliet en Schumann, geeft een overzicht van een eeuw in ontwikkeling.
Er is weinig bekend over Platti's leven voor hij in 1722 naar Würzburg reisde. In zijn kinderjaren verbleef hij in Venetië, waar zijn vader Carlo violist was aan de San Marco basiliek. Giovanni was lid van het gilde van de musici (Arte di Sonadori). Johann Philipp Franz von Schönborn, Prins-bisschop van Bamberg en Würzburg, nam in 1722 Platti en 6 andere Italiaanse musici aan. Platti was aangesteld als hobovirtuoos en violist aan het hof. Uit een lijst van hofmuzikanten uit 1730 blijkt dat de "virtuoos Platti" de best betaalde musicus aan het hof was. Later werd hij ook verantwoordelijk voor de opleiding van andere musici aan het hof, onder andere Johanna Wolf en de castraat Busch. Verder blijkt uit een nota van 1757 dat hij ook instructies gaf aan twee militaire muziekkapellen die aan het hof verbleven. Johann Andreas Amon was een Duitse virtuoze hoornist, violist en componist. Hij schreef een vijftigtal werken, waaronder symfonieën, sonates en liederen. Hij werd in Beieren geboren en kreeg daar zijn eerste muzieklessen. Na zijn afstuderen werd hij dirigent in Heilbronn en later kapelmeester van de Prins van Ötingen-Wallerstein. Kort voor zijn dood schreef hij muziek voor de gebeden tijdens een requiemmis. Hij wist dat zijn einde naderde en vroeg of die bij zijn begrafenis kon worden uitgevoerd. Dat gebeurde door het orkest dat hij had geleid. Kort na de revolutie van 1848 vindt in Schumanns compositorische werkplaats een kleine revolutie plaats. In acht kamermuziekwerken met deels vernieuwende bezettingen, waarin verschillende blaasinstrumenten een prominente rol krijgen toebedeeld, grijpt de componist terug op het mythische verleden van de sprookjes en legenden. Daaronder Drei Romanzen op.94 voor hobo (of viool/klarinet) en piano. Van de koortsachtige drang die bijvoorbeeld in veel van zijn pianowerken doorklinkt, is in de lied- en rondovormen van deze bondige, haast pastelkleurige karakterstukken nauwelijks iets te horen. Hierin staan eenvoud en nostalgie voorop. Mozart had contact met de familie Bach. In 1764 maakte het gezin Mozart een trip naar Engeland en ontmoette daar Johann Christiaan die daar een gevierd componist en solist was. Wolfgang, acht jaar oud, bleef enige tijd zijn leerling. Het Divertimento in Es is enig in zijn soort en het enige strijktrio dat Mozart voltooide. Het is geschreven in 1788, het jaar waarin hij zijn Kroningsconcert voor piano en zijn laatste drie symfonieën schreef. Het wijkt sterk af van zijn andere divertimenti. De musicoloog Alfred Einstein schreef hierover"...het is echt kamermuziek en het werd zo belangrijk omdat het iets speciaals op het gebied van de kunst brengt, vindingrijk en geestig. Elk instrument is primus inter pares, elke noot is van betekenis.
