Legerleider Mir Jafar

Top 10 | De grootste verraders numm

er

1

Legerleider Mir Jafar De generaal die India aan de Britten verkocht

Ephialtes van Thrachis [5e eeuw v.Chr.] De Griekse soldaat leidde de Perzen naar een bergpas, waardoor ze wonnen bij Thermopylae. Ephialtes verwachtte een beloning, maar kreeg niets en werd later vermoord.

2

Hij liet zijn heer, zijn land en zijn volk in de kou staan. Door de machtshonger van de Bengaalse legerleider Mir Jafar zuchtten de Indiërs twee eeuwen onder Brits bewind.

Marcus Junius Brutus [85-42 v.Chr.]

3

John Walker jr. [1937-] Amerikaanse marineofficier, speelde ruim een miljoen geheimen door aan de Sovjets. Scheidde van zijn vrouw, waarna ze hem aangaf bij de FBI. Hij zit nog in de gevangenis.

4

Wang Jingwei

[1883-1944] Toen Japan in 1939 China binnenviel, werd deze Chinese politicus de leider van een marionettenregering in Nanking. Stierf aan zijn verwondingen na een aanslag.

5

Philippe Pétain [1856-1951] Deze Franse politicus sloot vrede met de Duitsers en bestuurde het zuiden van het land. Na de oorlog kreeg hij levenslang, onder meer omdat hij Franse joden had laten wegvoeren.

6

Benedict Arnold [1741-1801] Generaal in de Onafhankelijkheidsoorlog van de VS. Bood de Britten aan het land te delen. Het plan mislukte, en door zijn verraad moest hij vluchten naar Brits gebied.

7

Harold Cole [1906-1946] Cole moest het Franse verzet opbouwen, maar collaboreerde met de Duitsers. Na de Duitse nederlaag werd de Britse soldaat door de Franse politie doodgeschoten.

8

Anton van der Waals [1912-1950] Nederlandse spion voor de Duitse SD in de oorlog, gaf zeker 83 verzetsleden aan. Hield tot de dag voor zijn executie op de Waalsdorpervlakte vol onschuldig te zijn.

9

Guy Fawkes [1570-1606]

10

Katholiek, probeerde het Britse parlement en de protestantse koning op te blazen. De aanslag mislukte, en Fawkes werd gemarteld en gedood wegens hoogverraad.

door Bine iversen

Deze vriend van Julius Caesar was een van de samenzweerders die hem vermoordden. Brutus vluchtte voor de volkswoede. Hij pleegde zelfmoord na de verloren machtsstrijd.

I

n juni 1757 staan twee legers tegenover elkaar in de Slag bij Palashi in Noordoost-India. Met steun van de Fransen probeert de Bengaalse vorst Siraj udDaulah de Engelsen buiten de deur te houden. Hij heeft meer soldaten, maar toch winnen de Britten makkelijk. Een van de legerleiders van ud-Daulah, Mir Jafar, heeft namelijk geheime afspraken met de Engelsen gemaakt. De slag is een keerpunt in de strijd om India en vormt het begin van het bijna 200 jaar durende koloniale schrikbewind van de Engelsen. Mir Jafar heeft zijn vorst en zijn volk verraden om zijn eigen machtshonger te stillen, en niet voor het laatst.

Verbond met de Britten Toen de Britse kolonisten in de 18e eeuw India wilden onderwerpen, ging dat niet zonder slag of stoot. Lokale vorsten, andere koloniale mogendheden en het Indiase volk deden alles wat in hun macht lag om te verhinderen dat de Engelsen vaste voet aan de grond zouden krijgen. Sommige Indiërs zagen echter een gouden kans. Een van hen was de legerleider Mir Jafar. Hij wilde het voor het zeggen krijgen in het koninkrijk Bengalen, nu een deel van India en Bangladesh

– maar hij had steun nodig om de plaatselijke vorst van de troon te stoten. Die steun vond hij in de persoon van Robert Clive, die voor de Britse East India Company werkte. Clive kwam in 1744 als burger naar India, maar bewees zijn kwaliteiten als verdediger van de forten van de compagnie en werd al snel tot luitenant-kolonel in het Britse leger benoemd. De Europese koloniale machten beseften inmiddels dat ze alleen met geweld de winstgevende wereldhandel konden controleren. Lokale heersers waren niet vaak bereid om de macht te delen met de Europeanen, en sommigen waren meesters in het tegen elkaar uitspelen van de koloniale mogendheden. De vorst – of nawab – van Bengalen had een militair bondgenootschap gesloten met Frankrijk, waarmee hij de Britse invloed in de regio wilde indammen, want de vorst was niet te spreken over het gedrag van de East India Company. Het bedrijf bouwde zonder toestemming forten, waardoor de heerser minder tol kon heffen. Een verbond met de Fransen leek een goed alternatief. Maar al snel zou blijken dat niet iedereen aan het hof van Siraj ud-Daulah een even grote hekel aan de Engelsen

Musée du Louvre, Brown University, Palazzo Massimo alle Terme, Spymuseum.com & Archives Nationales, niod

Dit pdf-bestand is voor privégebruik. Daarom mogen er geen kopieën aan derden worden verstrekt en mag de link niet op internet (bijvoorbeeld in een e-mail of op Facebook) worden gedeeld.  © Copyright Historia/Bonnier Publications - www.historianet.nl.

Print: tre Status: 860 - Er PDFet Layout:mlRed.sek:es

In elk nummer belicht HISTORIA de beste, grootste, slechtste of kleinste uit allerlei categorieën.

Mir Jafar

Robert Clive

Na de nederlaag van het IndiaasFranse leger zetten de Britten Mir Jafar op de Bengaalse troon. national portrait gallery, london

St er k ■ Gebruikte

had. Toen het aankwam op een confrontatie tussen het leger van de vorst, gesteund door de Fransen, en dat van de Britten, nam Mir Jafar contact op met Robert Clive van de East India Company. De twee spraken af dat de generaal zijn eenheid met opzet zou laten verliezen van de troepen van Clive.

Troon wordt duur betaald De dag voor de slag haalde Mir Jafar de linkerflank van het Bengaalse leger weg uit het oorlogsgebied. Siraj ud-Daulah werd verslagen en sloeg op de vlucht. Een dag later werd Mir Jafar door Clive tot nawab van Orissa, Bengalen en Bihar benoemd. Maar voor niets gaat de zon op, en de Britten eisten

duizenden roepies van Mir Jafar, die naar de East India Company en naar Clive zelf gingen. Ze wilden steeds meer geld zien, en ten slotte werd het Mir Jafar te veel. Hij probeerde een verbond met de Hollanders te sluiten, maar in 1759 verloren de VOC-troepen een beslissende slag van de Engelsen en was hun rol in India uitgespeeld. De Britse gouverneur was niet blij met deze zet van Mir Jafar, en hij zette diens schoonzoon Quasim op de troon. Maar Quasim was niet zo doortrapt als Mir Jafar, die in 1763 op slinkse wijze de macht over Bengalen weer in handen wist te krijgen. Nu liet hij de Engelsen zijn rijk als bruggenhoofd voor de rest van het land gebruiken,

de Britse invasie van India om zelf de absolute macht te verwerven. ■ Won de machtsstrijd tegen zijn eigen schoonzoon om de troon van Bengalen. ■ Verraadde de Britten ook, maar speelde het spelletje zo goed dat ze hem weer vertrouwden.

waardoor ze erin slaagden om in twee eeuwen vrijwel het hele Indiase subcontinent aan zich te onderwerpen. Mir Jafar kon echter niet lang van de macht genieten. Hij stierf al twee jaar na de machtsovername, in 1765. In India en Pakistan wordt zijn naam nog als synoniem voor ‘landverrader’ gebruikt. Allama Iqbal, een Pakistaanse

Zwa k ■ Droeg bij aan de langdu rig kolonisati e e van Ind ia door de E ngelsen. ■ Sloot een mislu kt verbond m et de Hollandse VOC. ■ Na zij n dood w erd Bengalen ne van het la t als de rest nd Brits.

dichter en politicus, schreef over hem: ‘Een schande voor het geloof, een schande voor de mensheid en een schande voor het vaderland.’

Stem op je eigen favoriet Ben je het eens met de keuze van HISTORIA? Geef je mening op onze website: ●

historianet.nl/top10 Historia 7 • 2013

111

Dit pdf-bestand is voor privégebruik. Daarom mogen er geen kopieën aan derden worden verstrekt en mag de link niet op internet (bijvoorbeeld in een e-mail of op Facebook) worden gedeeld.  © Copyright Historia/Bonnier Publications - www.historianet.nl.