op zijn kop

January 9, 2018 | Author: Anonymous | Category: Wetenschap, Aardwetenschappen, Geologie
Share Embed Donate


Short Description

Download op zijn kop...

Description

©Swiss-Image

locatie Sardona Tektonik Arena, zwitserland

kop Tschingelhorn. Bij mooi weer is de scherpe overgang tussen verrucano en kalk goed te zien.

verrucano. Maar daarna kwam het zaakje in beweging. Afrika en Europa botsten op elkaar. De oude verrucano werd naar boven geduwd en schoof over de jonge flysch en kalk. Het bracht geologen in opperste verwarring.

Diep weggestopt

Ook voor lek en

Wat maakt de Gl arner-overschui ving zo uniek da het een Unesco t -werelderfgoed waard is? Immer de Alpen en alle s, in andere bergkete ns wemelt het to van de overschu ch ivingen. Dat klop t, maar de Glarne overschuiving is reen unieke com binatie van grot wetenschappelij e ke, historische en landschappel waarde. ijke

De verrucano die nu aan de oppervlakte ligt in grote delen van de Tektonik Arena, heeft een bewogen tijd achter de rug. Zo’n tweehonderdenvijftig miljoen jaar geleden was het gesteente nog onderdeel van de oude Varistische bergruggen. Maar zoals altijd, verrichtte erosie haar vernietigende werk. De afbrokkelende gesteenten verzamelden zich in de lager gelegen delen. In een bekken van zestig bij dertig kilometer stapelde zich een anderhalve kilometer dik pakket verrucano op. Daarna verdween de verrucano in verschillende fasen langzaam onder de oppervlakte. Uiteindelijk tot een diepte van ongeveer tien kilometer. Vanaf tweehonderd miljoen jaar geleden werd de verrucano voornamelijk bedekt door verschillende lagen kalk en mergel. In die periode werd het oercontinent Pangea uit elkaar getrokken, waardoor tussen de nieuwe continenten de Tethysoceaan ontstond. De kalkhoudende gesteenten werden afgezet op de bodem en langs de kust van die nieuwe oceaan. Ongeveer honderd miljoen jaar later draaide de beweging van de continenten echter om. Het Afrikaanse continent schoof tegen het Europese continent aan. Het was de start van de vorming van de Alpen. De afzettingen uit deze periode bestaan voor een groot deel uit flysch. Dat bestaat hoofdzakelijk uit grof materiaal dat vanaf de kustzone afbrokkelde en zich in de zee ophoopte. Daar mengde het zich met de fijnere afzettingen uit de zee zelf.

Noordwaarts

D

e Glarner-overschuiving biedt een unieke kijk op de vorming van bergen. Daarom is de Sardona Tektonik Arena sinds 2008 een Unesco-werelderfgoed. Het gebied strekt zich uit over 330 vierkante kilometer, van de zuidoever van de Walensee tot aan het Vorderrheintal bij Flims. Vijfendertig miljoen jaar geleden was alles hier nog normaal. Aan de oppervlakte lagen jonge flyschafzettingen, met daaronder kalk van middelbare leeftijd. Nog een verdieping lager bestond het gesteente uit oude

Ergens halverwege de vorming van de Alpen, zo’n vijfendertig miljoen jaar geleden, begon de verrucano aan een lange reis naar de oppervlakte. Vanuit een diepte van ongeveer tien kilometer werd het gesteente gedurende twintig miljoen jaar, millimeter voor millimeter, schuin omhoog geduwd in noordelijke richting. De verrucano, inclusief alle sedimenten die er toen nog bovenop lagen, schoof zo veertig kilometer noordwaarts, bovenop jongere flysch- en kalkafzettingen. Later werden de Alpen als geheel nog verder omhoog geduwd, waardoor de overschuiving in zijn geheel hoger kwam te liggen. In het centrale deel van de Alpen was de opheffing het hoogst. Daar ligt de overschuiving rond de 3100 meter (Ringelspitz). Aan de zuidzijde ligt het laagste punt van de overschuiving rond 1300 meter (Flims). Aan de noordzijde is de Lochseite het laagste punt waar de overschuiving nog zichtbaar is (570 meter). Nog verder naar het noorden ligt de overschuiving onder de grond. Na de hoogtelijn 3 -2011 |

37

View more...

Comments

Copyright � 2017 NANOPDF Inc.
SUPPORT NANOPDF