Preek over Matteüs 2,13-23 - Hans

January 14, 2018 | Author: Anonymous | Category: Geschiedenis, Oudheid, Oude Egypte
Share Embed Donate


Short Description

Download Preek over Matteüs 2,13-23 - Hans...

Description

Preek over Matteüs 2,13-23 “Jezus is het antwoord”. Had iemand eens triomfantelijk op een muur geschreven in grote grafitti letters. Waarop anderen na een paar dagen in kleine letters erbij hadden gezet: “Maar wat is de vraag eigenlijk?’” Het is een bekend voorbeeld van hoe mensen kunnen reageren als je over Jezus begint. Goede vraag. Hoezo ‘Jezus is het antwoord’? voor de meeste mensen in ons land geldt: Jezus zegt me niks. Wie is Hij en wat heeft het grote verhaal over zijn geboorte, lijden, sterven en opstanding ons eigenlijk te zeggen? Het zelfde geldt voor het thema van vanochtend. God bevrijdt. Maar waarvan? Ik voel me helemaal niet on-vrij. Behalve dan van de aflossing van mijn persoonlijke lening of mijn hypotheek, maar het lijkt me sterk dat Jezus daar iets aan zal veranderen. Bevrijd waarvan / waaruit? En het antwoord op wat? Goeie vraag. Misschien wel van jou. Maar het moet zeker een vraag zijn geweest van veel mensen in de tijd van Matteüs. Zij geloofden wel in God, maar snapten niet hoe Jezus en de gemeenschap van Jezus-volgers (de kerk) te maken had met grote verhaal van God met Israël en de wereld waar zij in leefden. Hun vraag was bijvoorbeeld: hoe komen we van de Romeinen af? Maar hoe is Jezus daar een antwoord op? Op televisie is een tijdje een serie geweest - Verborgen Verleden – waarin bekende Nederlanders op zoek gingen naar hun ‘roots’. Zo leerden ze hun familie en daarmee zichzelf en een beetje beter begrijpen (Ruben Nicolai, Tom Egberts, Anna Drijver). Zoiets gebeurt ook in Matteüs 1&2. Om een antwoord te geven op de vraag wat Jezus mensen te zeggen heeft, of zou kunnen hebben – waar hij een antwoord op is en waar de kerk op slaat – gaat Matteüs terug in de tijd en volgt de voetsporen van Jezus. Hij begint bij die

stamboom, weet je nog? De familiegeschiedenis van Jezus. Dan vertelt hij het verhaal van de zwangerschap van Maria, hoe Jozef erin mee kwam en dan van drie koningen die na zijn geboorte komen om de koning te aanbidden. Daarop volgt dan de geschiedenis van de vlucht naar Egypte, die we net hebben gelezen. Jezus werd al vroeg een asielzoeker, een asielzoeker in Egypte. Net als al de andere mensen in de wereld die op dit moment een veilig heenkomen zoeken vanwege de grillen van een of andere dictator. Dat was bekend voor veel christenen in de tijd van Matteüs die zelf ook een veilig heenkomen moesten zoeken. En het is nog bekend voor veel mensen. Een Afrikaans commentaar zegt het zo (slide 4): “the fact that Jesus was a refugee on African soil should teach us many lessons. God was not ashamed to let his son become a refugee.” Hij deelde het lot van talloze stateloze vluchtelingen die ook vandaag leven in kwetsbare posities, en in kampen. In bijvoorbeeld Turkije, Zambia, Libanon, Calais. Kwetsbaar, hopeloos. Zoals zoveel mensen voor wie geen plaats is in deze wereld vanwege de dwaze roekeloosheid van dictators. Maar er is meer te zeggen over de vlucht van het gezin van Jozef naar, en naar verloop van tijd terug uit Egypte. Matteüs vat het samen in een citaat, vers 15 (slide 5): “Daar bleef hij tot de dood van Herodes, en zo ging in vervulling wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: ‘Uit Egypte heb ik mijn zoon geroepen.’” Wat wil Matteüs hiermee nou zeggen? Het is op het eerste gezicht vreemd, want de profeet Hosea (daar komt dit citaat vandaan) heeft het niet over Jezus, maar over het volk Israël, dat God door Mozes bevrijdde uit Egypte. Vroeger.

(slide 5) Maar Matteüs wil dat we snappen dat Jezus het verhaal van Israël overdoet. Waar Israël zelf faalde haar eigen koning te erkennen (het verhaal van de magiërs), gaat Jezus opnieuw de weg die Israël moest gaan. Jozef (!) vertrekt naar Egypte en neemt het kind en zijn moeder mee. Weer is er een slachting, net als toen, in Egypte. En weer ontsnapt er iemand op een wonderlijke manier (zoals eerst Mozes in zijn rieten mandje en later alle eerstgeborenen van Israël), en als Jezus terugkomt is er opnieuw een doop door de Jordaan en een vestiging in het beloofde land. Dat is het verhaal van Matt. 2 in het kort. Voor wie het wil zien. Doet Jezus het verhaal van Gods volk over. Door lijden bevrijd op weg naar Gods nieuwe wereld. Wat zegt dat je? Dit helpt ook om je eigen leven als christen beter te begrijpen. Iedere christen leeft het verhaal van Jezus. Door de doop, en de regelmatige viering van het Heilig Avondmaal (de vervulling van die Paasmaaltijd, de maaltijd van de bevrijding maar nu niet van een letterlijk leven als slaaf maar van een leven dat beheerst wordt door je eigen verlangens – jaloezie, afgunst, trots, enz.), op weg naar de vernieuwing van de werkelijkheid. Logisch? Nou nee. Maar dat is de weg van Christus. Door lijden bevrijd op weg naar een toekomst die God belooft. Die weg is een weg van solidariteit, zelfopoffering en liefde. Want wie Jezus volgt merkt dat dat niet vanzelf gaat. Dat het iets kost. Zoals Matteüs ons lijkt te zeggen: de schaduw van het kruis valt over het leven van Jezus vanaf zijn babytijd. Daar zit een bemoediging in: God is met ons in het diepste lijden. Maar het is ook een reality check: zo bevrijdt God en brengt Hij gerechtigheid in deze wereld. Kijk maar eens naar dat tweede citaat.

Jeremia 31,15: Dit zegt de HEER: In Rama hoort men klagen, bitter treuren. Rachel beweent haar zonen, zij wil niet worden getroost. Haar kinderen zijn er niet meer. 16 Maar dit zegt de HEER: Huil niet langer, droog je tranen. Je zorg voor hen wordt nu beloond – spreekt de HEER. Ze keren terug uit het land van de vijand. 17 Je hebt een hoopvolle toekomst, je kinderen keren naar hun eigen land terug – spreekt de HEER. Matteüs wil ook laten zien dat dit lijden, de geboorte van Jezus, de vlucht naar Egypte, het begin is van Gods koninkrijk. Ja, er zijn een hoop tranen. Rachel (haar graf ligt in Bethlehem) treurt om haar kinderen, die in ballingschap gingen (thema in het leven van Israël!) – maar om terug te keren onder Ezra en Nehemia. Zo zou uiteindelijk ook de vlucht van Jozef en Maria hun redding zijn en die van Jezus. Ik wil ook nog een andere kant belichten van het leven met Jezus (tot nu toe lijden, hij vervult om het zo te zeggen de slachtofferrol). Maar Matteüs vermeldt nog dat Jezus Nazireeër genoemd wordt. Nu is er steeds iets aan de hand met die citaten. Ze zijn niet zozeer bedoeld om te laten zien hoe voorspellingen letterlijk in vervulling gaan, maar Matteüs zoekt als het ware naar aanwijzingen die in het OT al te maken hebben met de komst van Jezus, geeft teksten zo nodig een nieuwe betekenis. Dat was al zo met de verwijzing naar Hosea, met

de verwijzing naar Jeremia. Maar ook met die aanwijzing Nazireeër. Een nazorener kan betekenen: iemand uit het onbeduidende stadje Nazareth. Maar een Nazireeër is/was ook iemand die speciaal aan God gewijd was. Zoals Simson. En in alle gewoonheid en lijden zit er ook inderdaad iets triomfantelijks in het leven van Jezus en christenen. Niet omdat ‘wij het antwoord hebben’. Maar omdat Jezus niet alleen het slachtoffer was/is, maar ook een bedreiging voor de machten in alle onschuld en oprechtheid. Maw: je kunt lijden verwachten, maar je hoeft er niet naar te streven als christen. Streef naar het goede, gelijkheid, respect, eerlijkheid, transparantie, doe niet mee met pesten, gekonkel, anderen naar beneden duwen. Maar spreek en doe recht. Dan komt het lijden vanzelf, waaruit God redt. Wat zegt dat ons? Het zegt honderdduizenden vluchtelingen iets, en vervolgde christenen alles. En het zegt ons dat leven als christen in deze wereld betekent dat we niet leven met logische antwoorden op voor de hand liggende vragen. Maar dat we bereid zijn om risico’s te nemen door te leven als Jezus. Het risico van kwetsbaarheid. Want zo toont God zijn macht in deze wereld. Bedenk: Hij vertrouwde twee tieners met zijn zoon. Beschermde hen niet tegen het politieke geweld van die tijd. Maar zorgde er wel voor dat te midden van al gevaren uiteindelijk zijn wil tot stand kwam. Zou God vandaag niet net zo aan het werk zijn? Door onze kwetsbaarheid, bereidheid om risico’s te nemen. Door onze gastvrijheid? Iemand zei deze week: dat is naïef, mensen zullen misbruik van je maken. Inderdaad … en toch.

Op welke vraag is Jezus het antwoord: op het lijden. Op het onrecht. Maar misschien is Hij het antwoord wel helemaal niet. Maar is Hij zelf de vraag. En ben jij het antwoord. Amen?

View more...

Comments

Copyright � 2017 NANOPDF Inc.
SUPPORT NANOPDF